Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Αψηφώντας ...τα δεδομένα

Egypt Unrest: Video of police killing teen protester, riots aftermath

http://www.youtube.com/watch?v=FzMOkrfv0uQ&feature=watch_response
Eπιστροφή στην Aφρική
Σκυθρωπή Aφρική, σίδερο σφυρηλατημένο σε φωτιά, Aφρική των χιλιάδων σκλάβων, εκτοπισμένη Aφρική, παρασυρμένη ήπειρος, είσαι εκεί; 
Aργά εξαφανίζεσαι, χάνεσαι στο παρελθόν, μέσα στις ιστορίες των ναυαγών, στ’ αποικιακά μουσεία, στις έρευνες των λογίων· απόψε όμως, σε φέρνω πίσω να πάρεις μέρος σ’ ένα γλέντι μυστικό”.
(Jean Genet, 1966)
Μετά την έκρηξη στην Τυνησία, την έκρυθμη κατάσταση στην Αίγυπτο, και την ατμόσφαιρα που επικρατεί στην Υεμένη από την Πέμπτη, στην Αλγερία και αλλού, διαμορφώνεται ένα φαινόμενο αλυσιδωτών αντιδράσεων στον αραβικό κόσμο, με πολλαπλές επιπτώσεις στις διεθνείς ισορροπίες. 
Να ευχηθούμε να έχουν τις λιγότερες απώλειες στον αγώνα τους.
Αίγυπτος 2011
Hμερομηνία : 30-01-11
Οι αιγυπτιακές αρχές ανέστειλαν την εκπομπή του Αλ Τζαζίρα
Το τηλεοπτικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα δήλωσε πως η απόφαση των αιγυπτιακών αρχών να απαγορεύσουν τη λειτουργία του στην Αίγυπτο εξαιτίας της κάλυψης των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων των τελευταίων ημερών έχει στόχο «να κλείσει το στόμα του αιγυπτιακού λαού».
 Όλες οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας στην Αίγυπτο «έλαβαν την εντολή να αναστείλουν τις υπηρεσίες τους σε επιλεγμένες περιοχές», αναφέρει σε ανακοίνωση της η Vodafone. «Σύμφωνα με το αιγυπτιακό δίκαιο, οι αρχές έχουν το δικαίωμα να δώσουν τέτοια εντολή και πρέπει να υπακούσουμε», διαβεβαίωσε η Vodafone διευκρινίζοντας ότι η απαγόρευση ισχύει για «όλες τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας στην Αίγυπτο."
Διακόπηκε ακόμη στο Κάιρο η πρόσβαση στο Ίντερνετ, δήλωσαν χρήστες και ξενοδοχεία. 
Έκρυθμη ακόμη η κατάσταση στο Κάιρο 30-01-11 (18:09)
Συνεχίζονται για 6η μέρα οι διαδηλώσεις στην Αίγυπτο, με τα γεγονότα να κορυφώνονται μετά το τέλος της καθιερωμένης προσευχής την Παρασκευή.
Μαχητικά αεροπλάνα και ελικόπτερα πραγματοποιούν σήμερα Κυριακή, πτήσεις πάνω από το κέντρο του Καΐρου. Την ίδια ώρα χιλιάδες είναι οι Αιγύπτιοι διαδηλωτές που συγκεντρώνονται αψηφώντας το μέτρο της απαγόρευσης κυκλοφορίας που άρχισε να ισχύει από τις 4 το απόγευμα.
Χιλιάδες οι διαδηλωτές, ζητούν την παραίτηση Μουμπάρακ που παραμένει στη θέση του προέδρου. Ο Αιγύπτιος πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ επισκέφθηκε νωρίτερα ένα κέντρο επιχειρήσεων του στρατού και συναντήθηκε με υψηλόβαθμους αξιωματούχους, όπως μετέδωσαν τα κρατικά μέσα ενημέρωσης της Αιγύπτου τα οποία έδειξαν εικόνες του Μουμπάρακ να προεδρεύει μίας συνάντησης. Την ίδια στιγμή, ο αιγυπτιακός στρατός περιφρουρεί το εγκαταλελειμμένο αρχηγείο του υπουργείου Εσωτερικών στο κέντρο του Καΐρου, μετά την εκκένωσή του από τους αξιωματούχους, όπως δήλωσε ένας αξιωματικός.
 "Χόσνι Μουμπάρακ, Ομάρ Σουλεϊμάν, κι οι δυο σας είστε πράκτορες των Αμερικανών", φώναζαν οι διαδηλωτές, αναφερόμενοι στο διορισμό του επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών Σουλεϊμάν στη θέση του αντιπροέδρου. Είναι η πρώτη φορά που ο Μουμπάρακ ορίζει αναπληρωτή του στη διάρκεια των 30 χρόνων που βρίσκεται στην εξουσία. Τη θέση αυτή κατείχε ο ίδιος προτού γίνει πρόεδρος. «Μουμπάρακ, Μουμπάρακ, το αεροπλάνο περιμένει», φώναζαν επίσης ρυθμικά οι διαδηλωτές.
Απώλειες
Τουλάχιστον 102 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους κατά την διάρκεια των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων που σαρώνουν την Αίγυπτο, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες από πηγές των υπηρεσιών ασφαλείας και πρώτων βοηθειών που μίλησαν στο Γαλλικό Πρακτορείο του Reuters με  βάσει δηλώσεις από ιατρικές πηγές, νοσοκομεία και αυτόπτες μάρτυρες. Αν και ακόμη δεν υπάρχει επίσημος απολογισμός του αριθμού των θυμάτων και στην πραγματικότητα ενδέχεται να είναι αρκετά μεγαλύτερος, δεδομένης της σύγχυσης στη χώρα. Χθες Σάββατο 29/1,ιατρικές πηγές ανέφεραν ότι περίπου 2.000 άνθρωποι τραυματίστηκαν σε επεισόδια σε όλη τη χώρα.
ΦΑΓΙΟΥΜ
Απόδραση εκατοντάδων κρατουμένων, και της ελίτ της χώρας
Κι ενώ έχει ήδη ξεκινήσει η έκτη ημέρα της εξέγερσης εναντίον του καθεστώτος του προέδρου Μουμπάρακ, χιλιάδες κρατούμενοι δραπέτευσαν από τη φυλακή του Ουάντι Νατρούν, 100 χλμ. βόρεια του Καΐρου, όπως δήλωσε πηγή των αιγυπτιακών υπηρεσιών ασφαλείας. Μεταξύ των δραπετών, υπάρχει μεγάλος αριθμός ισλαμιστών που κρατούνταν για πολλά χρόνια, καθώς και πολιτικοί αντιφρονούντες. Αλλά και περισσότερα από 19 ιδιωτικά αεροσκάφη αναχώρησαν από το αεροδρόμιο του Καΐρου, στα οποία επέβαιναν μορφές της «ελίτ» της Αιγύπτου και κορυφαίοι επιχειρηματίες, όπως ο Ναγκίμπ Σαουίρις, μεγιστάνας των τηλεπικοινωνιών.
Μεταβίβαση της εξουσίας στην Αίγυπτο ζήτησε η Χίλαρι Κλίντον
30-01-11 (18:09) Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών δήλωσε σήμερα μιλώντας σε διάφορα αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα, ότι επιθυμεί να δει να γίνεται με τάξη η μεταβίβαση εξουσίας στην Αίγυπτο. «Επίσης δεν θέλουμε να δούμε μία αλλαγή εξουσίας που δεν θα οδηγήσει στη δημοκρατία αλλά στην καταπίεση και στο τέλος των προσδοκιών του αιγυπτιακού λαού», πρόσθεσε.
Νωρίτερα η κ. Κλίντον μιλώντας στο ABC είχε δηλώσει ότι δεν θεωρεί επαρκείς τις πολιτικές αλλαγές που ανακοίνωσε χθες ο Μουμπάρακ. «Δεν είναι καν η αρχή αυτού που πρέπει να γίνει, μίας διαδικασίας που θα οδηγήσει σε συγκεκριμένα μέτρα με στόχο τις οικονομικές και δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις που έχουμε ζητήσει και στις οποίες ο ίδιος ο πρόεδρος Μουμπάρακ αναφέρθηκε στο λόγο του» την Παρασκευή, επεσήμανε η αμερικανίδα υπουργός. «Ζήτησα με μεγάλη σαφήνεια οι αιγυπτιακές Αρχές να απόσχουν από τη χρήση βίας εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών» επεσήμανε ο Ομπάμα. «Ο αιγυπτιακός λαός έχει δικαιώματα, που είναι παγκόσμια» πρόσθεσε.
Μέτωπο κατά του Μουμπάρακ και από την Ευρώπη
Ομοβροντία πιέσεων δέχεται τις τελευταίες ώρες από τη διεθνή κοινότητα ο πρόεδρος της Αιγύπτου, και οι πιέσεις δεν ήρθαν μόνο από τις Η.Π.Α.. Ο πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, και ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον, κάλεσαν τον Μουμπάρακ, να δεσμευτεί σε μια διαδικασία αλλαγών και να έρθει αντιμέτωπος με τις νόμιμες διεκδικήσεις του λαού του, αποφεύγοντας, όμως, με κάθε τίμημα τη χρήση βίας κατά των πολιτών.
Η Γερμανία μέσω του υπουργού εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε απείλησε να μειώσει τη βοήθεια στην Αίγυπτο εάν οι αρχές δεν άρουν τη καταστολή των διαδηλώσεων, καθώς η Αίγυπτος είναι ένας από τους μεγαλύτερους αποδέκτες της γερμανικής βοήθειας για αναπτυξιακούς σκοπούς,(από τη δεκαετία του 60 μέχρι σήμερα της έχουν χορηγηθεί περισσότερα από 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ). Η ειδοποίησή μας στην αιγυπτιακή κυβέρνηση είναι σαφής: Εγκαταλείψτε όλες τις μορφές βίας και υποστηρίξτε το δίκαιο του  "διαδηλώνειν", δήλωσε ο κ. Βεστερβέλε και πρόσθεσε: "Η Γερμανία τάσσεται πάντα υπέρ της ελευθερίας έκφρασης και της δημοκρατίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ελευθερία άσκησης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και η προστασία των πολιτών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι σοβαρά κριτήρια για συνεργασία με τις άλλες χώρες ή σε αντίθετη περίπτωση για τη διακοπή της συνεργασίας".
Την ίδια στιγμή, η Μουσουλμανική Αδελφότητα, το σημαντικότερο κίνημα της αντιπολίτευσης στην Αίγυπτο, συμφώνησε να υποστηρίξει τον διαφωνούντα Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι στις «διαπραγματεύσεις» του με το καθεστώς του αιγύπτιου προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ, όπως δήλωσε σήμερα ένας αξιωματούχος της οργάνωσης. 
Η Μουσουλμανική Αδελφότητα απέρριψε τους πολιτικούς διορισμούς στους οποίους προχώρησε χθες ο Μουμπάρακ. «Πρόκειται για μία προσπάθεια να παρακαμφθούν οι διεκδικήσεις του λαού», έκρινε η οργάνωση.
 Ο Αιγύπτιος διαφωνών Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι πρώην επικεφαλής της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) και βραβευθείς το 2005 με το Νόμπελ Ειρήνης, σε συνέντευξή του στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN δήλωσε σήμερα, ότι ο Αιγύπτιος πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ πρέπει να αποχωρήσει από την εξουσία «σήμερα» ώστε να επιτρέψει τη δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας.
 «Ελπίζω να έρθω σύντομα σε επαφή με τον στρατό. Χρειάζεται να συνεργαστούμε. Ο στρατός είναι μέρος της Αιγύπτου», υπογράμμισε. Ο Ελ Μπαραντέι επεσήμανε άλλωστε, μιλώντας στο τηλεοπτικό δίκτυο CBS, ότι οι ΗΠΑ «χάνουν την αξιοπιστία τους» ζητώντας τον εκδημοκρατισμό της Αιγύπτου και εξακολουθώντας να υποστηρίζουν τον Μουμπάρακ. «Η αμερικανική κυβέρνηση δεν μπορεί να ζητά από τον αιγυπτιακό λαό να πιστέψει ότι ένας δικτάτορας που είναι στην εξουσία εδώ και 30 χρόνια θα είναι ο άνδρας που θα αποκαταστήσει τη δημοκρατία», εκτίμησε ο Ελ Μπαραντέι από το Κάιρο. «Κάθε ημέρα χάνετε την αξιοπιστία σας», κατηγόρησε τις ΗΠΑ.
«Από τη μία μεριά μιλάτε για δημοκρατία, για κράτος δικαίου, ανθρώπινα δικαιώματα και από την άλλη εξακολουθείτε να υποστηρίζετε έναν δικτάτορα που καταπιέζει το λαό του», δήλωσε ο ΕλΜπαραντέι. «Θα ήταν καλύτερο αν ο πρόεδρος Ομπάμα δεν είναι ο τελευταίος που θα πει στον πρόεδρο Μουμπάρακ ότι έχει έρθει η ώρα να φύγει».Σήμερα στην πλατεία Ταχρίρ στο Κάιρο βρέθηκε ο Ελ Μπαραντέι, σύμφωνα με το Reuters, όπου συνεχίζονται οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά του Μουμπάρακ και του νέου αντιπροέδρου Ομάρ Σουλεϊμάν, παρά την απαγόρευση της κυκλοφορίας και της ισχυρής στρατιωτικής παρουσίας .
Απευθυνόμενος στους διαδηλωτές, τόνισε τα εξής: «Καταφέρατε να πάρετε πίσω τα δικαιώματά σας και αυτό που αρχίσαμε, δεν γυρίζει πίσω… έχουμε ένα κοινό στόχο, τον τερματισμό του καθεστώτος Μουμπάρακ και τη δημιουργία ενός νέου σκηνικού, μίας νέας Αιγύπτου».
Όπως μετέδωσε ανταποκριτής της Guardian, οι αντιδράσεις των διαδηλωτών δείχνουν ότι το καθεστώς Μουμπάρακ, βρίσκεται ένα βήμα πριν την πτώση.
Σε προηγούμενες δηλώσεις του, o Ελ Μπαραντέι είπε, ό,τι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Αιγύπτιο, δείχνει ξεκάθαρα πως ο Μουμπάρακ πρέπει να φύγει. Η αναχώρηση του θα πρέπει να ακολουθηθεί από μία ενωμένη κυβέρνηση που θα έχει ως βασικό στόχο την διεξαγωγή ελεύθερων και δίκαιων εκλογών.
Και η οικονομία;
Το χρηματιστήριο του Καΐρου, αλλά και οι τράπεζες της Αιγύπτου θα παραμείνουν κλειστές και αύριο Δευτέρα εξαιτίας των συνεχιζόμενων αντικυβερνητικών διαδηλώσεων.Ενώ τα χρηματιστήρια των αραβικών χωρών έχουν πτωτικές τάσεις. Το χρηματιστήριο του Ντουμπάι νωρίτερα σήμερα κατέγραφε πτώση 6%, ενώ του Αμπου Ντάμπι έπεσε 3,68%. Το χρηματιστήριο της Σαουδικής Αραβίας έκλεισε χθες με πτώση 6%, όμως σήμερα καταγράφει κέρδη 2,62%.
Σε επιφυλακή η Χαμάς στα σύνορα με την Αίγυπτο
Η ισλαμιστική οργάνωση Χαμάς που ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας ανακοίνωσε σήμερα ότι έκλεισε το μεθοριακό φυλάκιο της Ράφα στα σύνορα με την Αίγυπτο, αφού οι Αιγύπτιοι αξιωματούχοι που βρίσκονταν εκεί εγκατέλειψαν τα πόστα τους από την Παρασκευή, μετά τις βίαιες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που συγκλονίζουν τη χώρα τους.
 Οι κάτοικοι της Γάζας έχουν αρχίσει να αποθηκεύουν καύσιμα με τον φόβο ελλείψεων, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες. Ο υπεύθυνος του μεθοριακού φυλακίου της Ράφα Γάζι Χάμαντ, που ανήκει στη Χαμάς, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι το φυλάκιο θα παραμείνει κλειστό «για πολλές ημέρες» εξαιτίας της κατάστασης στην Αίγυπτο. Η Χαμάς έχει αναπτύξει πολλές εκατοντάδες άνδρες κατά μήκος των συνόρων της Γάζας με την Αίγυπτο. Παρόλα αυτά το υπουργείο Εσωτερικών της Χαμάς διαβεβαίωσε σε ανακοίνωσή του ότι η κατάσταση στα σύνορα είναι «ήρεμη» και ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα. Από την πλευρά του ο ισραηλινός στρατός ενίσχυσε τη φρουρά που ελέγχει τα σύνορα της χώρας με την Αίγυπτο, καθώς φοβάται ότι η ανασφάλεια στη χώρα θα προκαλέσει κύμα παράνομων μεταναστών προς το Ισραήλ, αλλά και την εισρροή βομβιστών.
Η αρχή των γεγονότων
Mε τραγικό τρόπο μπήκε ο νέος χρόνος για την Αίγυπτο, όταν παγιδευμένο αυτοκίνητο εξερράγη σκορπώντας το θάνατο τα ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς. 
Αργότερα, η αιγυπτιακή κρατική ασφάλεια διέλυσε μία συγκέντρωση περίπου 300 ανθρώπων στο κέντρο του Καΐρου, οι οποίοι κρατώντας αναμμένα κεριά θέλησαν να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους στους Κόπτες, μετά το μακελειό που έγινε  στην Αλεξάνδρεια. 
Οι αρχές απαγόρευσαν στα τηλεοπτικά συνεργεία να καλύψουν την εκδήλωση και κατάσχεσαν ορισμένες κάμερες, όπως έγινε γνωστό από αυτόπτες μάρτυρες. Επίσης στους φωτογράφους επιτράπηκε να φωτογραφίσουν τους συγκεντρωθέντες μόνο για λίγα λεπτά. Λίγο αργότερα οι άνδρες της κρατικής ασφάλειας υποχρέωσαν τους συγκεντρωθέντες να φύγουν από την περιοχή. 
«Ήλθαμε για μια σιωπηλή δέηση, αλλά φαίνεται πως η αστυνομία φοβάται τα κεριά», δήλωσε στο Γερμανικό Πρακτορείο ένας από τους συγκεντρωθέντες.
 Η πολύνεκρη επίθεση έξω από την εκκλησία των Κοπτών, στην Αλεξάνδρεια, είχε ως συνέπεια να ξεσπάσουν βίαια επεισόδια σε διάφορες πόλεις. 
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Αιγύπτιοι βγαίνουν στους δρόμους. Η λεγόμενη «άνοιξη του Καϊρου», το 2005, γέννησε ελπίδες για ειρηνικές μεταρρυθμίσεις και ελεύθερες εκλογές. Αλλά οι ελπίδες συνετρίβησαν γρήγορα από τα κατασταλτικά μέτρα και τους νόμους της έκτακτης ανάγκης.
Το 2008 έγιναν ταραχές για τις τιμές των τροφίμων στη Μαχάλα ελ Κούμπρα, αλλά κι αυτές κατεστάλησαν γρήγορα. Στις  24 Ιαν. 2011, οι ομάδες της αντιπολίτευσης καλούν τους Αιγυπτίους σε μεγάλη διαδήλωση, στην πρώτη κινητοποίηση που εξαγγέλλεται μετά τη πτώση του Τυνήσιου Μπεν Άλι.
Η κυβέρνηση  προειδοποίησε με συλλήψεις σε όσους σχεδίαζαν να συμμετάσχουν στη διαμαρτυρία, αλλά ο κόσμος αγνόησε τις προειδοποιήσεις, και συμμετείχε μαζικά.
Οι ταραχές της Τρίτης πάντως έχουν διαφορετικό χαρακτήρα, γράφει ο Σάιμοντ Τίσνταλ στον Guardian. Οι διαδηλωτές στο Κάιρο δεν αρκέστηκαν να σχηματίσουν μικρές ομάδες και να φωνάζουν, όπως συμβαίνει συνήθως. Δεν έμειναν σε μια θέση. Ενώθηκαν με άλλους, και πραγματοποίησαν πορείες. Σε πολλές περιπτώσεις, η αστυνομία δεν μπορούσε, ή δεν ήθελε, να τους σταματήσει. Αυτό έβγαλε τον πρόεδρο Μουμπάρακ και τους υπουργούς του από τη μακαριότητά τους.
Από τις σελίδες του Guardian 26 Ιαν. 2011
Η Αίγυπτος δεν είναι Τυνησία, η «έκρηξη» θα είναι πολύ μεγαλύτερη.
Από γεωγραφική, πολιτική,και στρατηγική άποψη, ανήκει σε μια διαφορετική κατηγορία, είναι ο φυσικός ηγέτης του αραβικού κόσμου και η χώρα με τον μεγαλύτερο πληθυσμό.
 Ο 82χρονος Χόσνι Μουμπάρακ, που κυβερνά εδώ και 30 χρόνια, είναι άνθρωπος της Ουάσινγκτον. Και σύμφωνα με διπλωματικά έγγραφα που διέρρευσαν στην Wikileaks, σκοπεύει να πεθάνει στη θέση του και να τον διαδεχθεί ο γιος του.
Ισόβιοι άρχοντες με την ανοχή της Δύσης.
Ο ορυκτός και ενεργειακός πλούτος των χωρών σε Β. Αφρική και Μέση Ανατολή και η απειλή του φονταμενταλισμού έχουν συμβάλει στη στήριξη των αυταρχικών κυβερνήσεων από τις δυτικές χώρες. Η επανάσταση δεν έχει αρχίσει ακόμη στην Αίγυπτο. Αν, πάντως ο Μουμπάρακ πέσει, οι επιπτώσεις θα είναι ανυπολόγιστες για το Ισραήλ και την ειρηνευτική διαδικασία, για το Ιράν, για την αμερικανική επιρροή στη Μέση Ανατολή, για το μέλλον του Ισλάμ, τόσο του μετριοπαθούς όσο και του αντιδυτικού. Και, φυσικά, για τους Αιγυπτίους.
Σχόλιο με πολλά ερωτηματικά:
anonymous είπε: 30/01/2011 
Λεηλατήθηκε ο χρυσός της Κεντρικής τράπεζας της Αιγύπτου; Η ολική διαδικτυακή φραγή, ένας ιστότοπος που δεν λειτουργεί και τηλέφωνα που είναι νεκρά. Η πρωτοφανής ολική φραγή στο διαδίκτυο της Αιγύπτου μήπως ήταν το προπέτασμα καπνού για τη λεηλασία του χρυσού της από τα υπόγεια της Κεντρικής της Τράπεζας; 
Ο επίσημος ιστότοπος της Κεντρικής Τράπεζας της Αιγύπτου http://www.cbe.org.eg αλλά και τα τηλέφωνα επικοινωνίας της τράπεζας είναι νεκρά. 
Κανείς δεν βρισκόταν εκεί χθες για να απαντά στα τηλέφωνα.Τα αποθέματα χρυσού της Αιγύπτου μάλλον αποτελούν παρελθόν, έχοντας κάνει φτερά για Αγγλία ή για Ελβετία. 
Στα υπόγεια της τράπεζας στον αριθμό 31 της οδού Κασρ Ελ-Νιλ φυλάσσονταν 75,6 τόνοι χρυσού.
Όχι άσχημο κίνητρο για ένα δικτάτορα, την οικογένειά του και τους παγκόσμιους πάτρονές τους να τα παίξουν όλα για όλα προκαλώντας χάος και αιματοκύλισμα.

Αποσπάσματα κειμένων απο: kathimerini-ΑΠΕ-ΜΠΕ- Reuters- AP και AFP-zougla- Guardian.
Φωτογραφίες από:
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/01/blog-post_6402.html
Το ιστολόγιο δεν ευθύνεται για το περιεχόμενο άλλων ιστοσελίδων.


Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Στο καμίνι των ενστίκτων

Παιδαγωγικές ιστορίες.Ε'
Τα πηγαινέλα και παρεδώσε του λοχαγού Μπάγιε Ντιάνε από την Σενεγάλη (Κιγκάλι, 7 Απριλίου - 31 Μαΐου 1994)
Ο λοχαγός Μπάγιε Ντιάνε υπηρετούσε στους στρατιωτικούς παρατηρητές, το σώμα των άοπλων αξιωματικών της ειρηνευτικής δύναμης που επιτηρούσε τις κινήσεις των δύο υπό συγχώνευση στρατών. Ήταν ευσεβής μουσουλμάνος, παιδί μιας πολυμελούς οικογένειας από την Ντακάρ, κι' ο μόνος από τα αδέλφια του που σπούδασε στο πανεπιστήμιο. Ύστερα κατατάχτηκε στον σενεγαλέζικο στρατό. Ήταν παντρεμένος με δύο παιδιά. Πρέπει να ήταν κάτι παραπάνω από τριάντα χρονών.Μόλις ο Μπάγιε έμαθε τον θάνατο της Αγκάτ Ουιλιγκιιμάνα, εξαφανίστηκε. Επικοινώνησε αργότερα με έναν συνάδελφο και συμπατριώτη του, και του είπε πως είχε βρει τα παιδιά της πρωθυπουργού, και πως θα προσπαθούσε να τα πάρει από την κρυψώνα τους, γιατί αν οι ιντεραχάμουε γύριζαν θα τα σκότωναν οπωσδήποτε. Εκείνος του είπε πως θα του έστελνε κάλυψη, αλλά αυτό ήταν ανέφικτο, αφού μετά την δολοφονία των βέλγων οι κυανόκρανοι δεν έβγαιναν πια από τους στρατώνες τους. Τότε, ο Μπάγιε έκρυψε τα παιδιά στο αυτοκίνητό του-ένα τετρακίνητο λευκό πικ απ, Νισσάν ή Τογιότα, με τα τεράστια αρχικά UN που βλέπουμε στις ειδήσεις- και περνώντας τα εικοσιέξι οδοφράγματα που ήταν στημένα στην διαδρομή, τα έφερε στο ξενοδοχείο του. Μερικές μέρες αργότερα τα έβαλε σ' ένα αεροπλάνο του ΟΗΕ που θα πέταγε για Ελβετία. Καθώς οι σφαγές γενικεύτηκαν στο Κιγκάλι κι' άρχισαν και οι μάχες των κυβερνητικών με το FPR, οι μοναχικές εξαφανίσεις του Μπάγιε άρχισαν να γίνονται όλο και πιο συχνές. Από τους ανθρώπους όμως που εμφανίζονταν φουρνιές-φουρνιές στην πίσω αυλή κι' ύστερα εξαφανίζονταν για να δώσουν τη θέση τους σε άλλους, οι ελάχιστοι πελάτες του ξενοδοχείου, όλοι μέλη διεθνών οργανισμών και δημοσιογράφοι που είχαν το τσαγανό να μείνουν στο Κιγκάλι εκείνο τον Απρίλιο, έβγαλαν το συμπέρασμα πως ο Μπάγιε Ντιάνε -κι' αυτό αντίθετα με τις διαταγές που απαγόρευαν στο προσωπικό της ειρηνευτικής δύναμης να ανακατεύονται στις ξένες δουλειές- φυγάδευε τούτσι, κι' ότι από τις περιοχές των κυβερνητικών τους περνούσε στην ζώνη ελέγχου του FPR. Κανένας δεν μπορούσε όμως να εξηγήσει πως κατάφερνε να κρύβει πέντε κι' έξι ανθρώπους κάθε φορά στο πικ απ του, να περνάει σώος από τις γραμμές των εμπολέμων και τα μπλόκα των ιντεραχάμουε, και να ξαναρχίζει το ταξίδι, δύο, τρεις ή και περισσότερες φορές την ίδια μέρα. Εγώ τον Μπάγιε Ντιάνε δεν τον γνώρισα ποτέ. Όταν έφτασα στην Ρουάντα είχε ήδη σκοτωθεί. Όσα μεταφέρω εδώ είναι αφηγήσεις άλλων. Φαίνεται πάντως πως ο Νταλαίρ δεν τον είχε διαλέξει τυχαία για το πόστο του συνδέσμου με την ηγεσία του κυβερνητικού στρατού, γιατί ο Μπάγιε είχε το εξαιρετικό χάρισμα να κάνει τον οιονδήποτε -βασιλέα ή στρατιώτη, πλούσιο ή πένητα- φίλο του μέσα σε πέντε λεπτά. Μιλούσε με τους πάντες, δημοσιογράφους, ανθρώπους των ανθρωπιστικών οργανώσεων, χαρτογιακάδες του ΟΗΕ, φαντάρους και αξιωματικούς του FPR, απλούς κυανόκρανους και ρουαντέζους πολιτικούς κάθε παράταξης. Και μιλούσε για τα πάντα: από τις μάχες που μαίνονταν στην πόλη μέχρι για το φαβορί στο Κόπα Άφρικα. Κατέγραφε τα πάντα σε μια μικρή βιντεοκάμερα, η οποία βρέθηκε μετά και παραδόθηκε στην γυναίκα του. Ήταν γενναιόδωρος και συγχρόνως πειραχτήρι, συνήθιζε να σε φυτιλιάζει για λίγο πριν σου προσφέρει την φιλία του. Επίσης ήταν ψηλός και μονίμως ευδιάθετος και ανέμελος, πράγμα παράδοξο σ' εκείνες τις συνθήκες.Προπάντων ευδιάθετος και ανέμελος. Άμα δείχνεις ανέμελος, περνάς παντού. Κατά κάποιο τρόπο οι σφαγείς των δρόμων ήταν πεπεισμένοι πως κάποιος υψηλά ιστάμενος του είχε επιτρέψει να κάνει ό,τι έκανε, αλλιώς δεν θα ήταν έτσι ανέμελος, οπότε αν του δημιουργούσαν προβλήματα, εκείνοι θα βρίσκανε τον μπελά τους κι' όχι ο Μπάγιε. Σ' αυτή την απατηλή εντύπωση συνέβαλε και το γεγονός ότι ο Μπάγιε Ντιάνε δεν ήταν κανάς τυχαίος χαμηλόβαθμος, είχε παρτίδες με την ηγεσία, συνδιαλεγόταν με στρατηγούς και ταξιάρχους και συνταγματάρχες των FAR, και με στελέχη της κυβέρνησης και του κόμματος και των ιντεραχάμουε. Επιπλέον ήταν σενεγαλέζος και οι σενεγαλέζοι ήταν με το μέρος τους γιατί μίλαγαν γαλλικά, ανήκαν στην μεγάλη οικογένεια της γαλλόφωνης Αφρικής. Κι' επιπλέον ο Μπάγιε δεν ήταν ψηλομύτης όπως οι άλλοι του ΟΗΕ, άσπροι και μαύροι. Ήταν -πως το λέμε- δικός τους άνθρωπος, των σφαγέων. Ο Μπάγιε έπρεπε να ήξερε πολύ καλά τον μηχανισμό αυτής της βουβής - και παράλογης επίσης- υποβολής και τον χειριζόταν άψογα. Άλλοτε μερικά τσιγάρα και τίποτε ψιλά έδιναν κάποιο επιπλέον κίνητρο στους εξαθλιωμένους ιντεραχάμουε. Και κανείς δεν έψαχνε το πίσω κάθισμα ή την καρότσα του πικ άπ, κάτω από καμιά κουβέρτα ή κανένα μουσαμά. Κάπως έτσι πρέπει να γινόταν η δουλειά, αν και ποτέ κανείς δεν έμαθε πως ακριβώς ο Μπάγιε κατάφερνε να κάνει τους ανθρώπους αόρατους. Όχι πως οι ταχυδακτυλουργίες του Μπάγιε ήταν χωρίς κινδύνους. Έπαιζε με κατά συρροήν δολοφόνους, κι' έπαιζε ανάμεσα σε δύο στρατούς που αντάλλασσαν αληθινά πυρά. Έπαιζε την ζωή του στο τάβλι, σε κάθε διαδρομή και σε κάθε οδόφραγμα, πόρτες και φεύγα, ετούτος ο Χουντίνι. Ίσως τα λογοπαίγνια να μην αρμόζουν σ' αυτή την αφήγηση, όμως ο ίδιος ο Μπάγιε Ντιάνε μετήρχετο των πλέον ευφάνταστων και αιφνιδιαστικών ευφυολόγημάτων προκειμένου να μεταμορφώσει τους παράφρονες εκείνους εγκληματίες σε Αγγέλους Κυρίου. Κάποια φορά τον σταμάτησαν οι παρακρατικοί σε ένα μπλόκο, κι' έτυχε να έχει στο αυτοκίνητό του τον Μαρκ Ντόιλ, δημοσιογράφο του BBC, τον οποίο ένας έξαλλος πολιτοφύλακας πέρασε για βέλγο και ήθελε να τον ξεκάνει. Ούρλιαζε ο δολοφόνος, είχε βάλει το κεφάλι του μέσα στο παράθυρο του αυτοκινήτου, και τον απειλούσε με μία απασφαλισμένη χειροβομβίδα αιγυπτιακής κατασκευής.
-Όχι, όχι, του είπε πρόσχαρα ο Μπάγιε, "εγώ είμαι ο βέλγος, ο βέλγος εδώ πέρα είμαι εγώ, να, κοίτα, μαύρος βέλγος!"Ο άλλος χαλάρωσε.
- Άμα θες να ξέρεις, του εξήγησε μετά ο Μπάγιε, "αυτός είναι του BBC, είναι εγγλέζος, καμία σχέση με βέλγο, δες την ταυτότητά του."
Κι' ο άλλος, που πιθανότατα να μην ήξερε κι' ανάγνωση, τους άφησε να περάσουν.Ο Μπάγιε Ντιάνε ήταν δύσπιστος με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
-Γιατί λες συνέχεια πως οι ιντεραχάμουε σκοτώνουν τους τούτσι; ρώτησε κάποτε τον Ντόιλ.
-Γιατί τους σκοτώνουν, απάντησε ο Ντόιλ.
-Ναι, αλλά άμα το λες κάνεις την δουλειά μας δυσκολότερη, του είπε ο Μπάγιε. Κι' από μία πλευρά είχε δίκιο. Μέσα από εκατομμύρια οθόνες, η οικουμένη κοίταζε την φρίκη της τελευταίας Γενοκτονίας του εικοστού αιώνα από τον καναπέ της με εγρήγορση σαλίγκαρου. Καμία αντίδραση. Και στο Συμβούλιο Ασφαλείας, εκείνοι που ήθελαν -η Νιγηρία και η Τσεχοσλοβακία- δεν μπορούσαν. Κι' εκείνοι που μπορούσαν, δεν ήθελαν. Η Μαντλήν Ολμπράϊτ απέδωσε εκείνη την αδράνεια στην σύγχιση και την κακή πληροφόρηση που επικρατούσαν εκείνη την εποχή. Ο Μπιλ Κλίντον στην άσκημη εμπειρία της αμερικάνικης εμπλοκής στην Σομαλία. Όμως το Πεντάγωνο, οι μυστικές υπηρεσίες, οι διπλωμάτες, και ήξεραν και μπορούσαν. Απλώς μπλόκαραν τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας για να δώσουν χρόνο στον Καγκάμε να πάρει την εξουσία. Τότε βέβαια δεν ξέραμε τι να υποθέσουμε σχετικά με το γιατί οι αμερικάνοι ήθελαν να πάρει την εξουσία ο Καγκάμε. Μετά το μάθαμε. κι' ο Κλίντον μάλλον ποτέ. Οι αμερικάνοι πρόεδροι ξέρουν ελάχιστα και καταλαβαίνουν καθόλου. Η διαμόρφωση των στρατηγικών είναι πολύπλοκη υπόθεση, εμπλέκονται πολλές δυνάμεις, ο πρόεδρος είναι το σημείο που εφαρμόζονται και συνθέτουν την συνιστώσα, ο πρόεδρος νομίζει πως αποφασίζει. Εν τω μεταξύ, ο Μπάγιε είχε σώσει εκατό, διακόσιους, ίσως χίλιους ανθρώπους. Που είναι βεβαίως σταγόνα στον ωκεανό σε σύγκριση με το ένα εκατομμύριο νεκρούς που στοίχισε εκείνη η αδράνεια. Αλλά για κείνους τους εκατό, τους διακόσιους ή τους χίλιους, η συνάντηση με τον Μπάγιε ήταν κάτι παραπάνω από το χαίρω πολύ για την γνωριμία. Τσακώθηκαν ο Μαρκ με τον Μπάγιε μετά από αυτήν την συζήτηση. Παρέμειναν όμως φίλοι.
Παραδόξως, τον Μπάγιε Ντιάνε δεν τον σκότωσαν ούτε οι ιντεραχάμουε ούτε οι FAR. Στις 31 Μαΐου, καθώς επέστρεφε στο στρατηγείο της ειρηνευτικής δύναμης σταμάτησε για λίγο σ' ένα μπλόκο. Ετοιμαζόταν να περάσει, όταν ένα βλήμα από όλμο του FPR έσκασε πίσω από το αμάξι του. Ένα θραύσμα πέρασε από το τζάμι και τον πήρε στο κεφάλι.Το νέο κυκλοφόρησε αστραπιαία παντού. Στους συναδέλφους του, στους υπαλλήλους του ΟΗΕ, στους δημοσιογράφους, σ' όλους. Τον βρήκαν στο αυτοκίνητό του λουσμένο στα αίματα. Τα χάσανε. Το Κιγκάλι ήταν γεμάτο πτώματα, αλλά μ' αυτόν ήταν αλλοιώς, τον ξέρανε, πριν λίγο τους μίλαγε, μόλις τους είχε χαιρετήσει, ίσως τους είχε πει σε πόση ώρα θα επέστρεφε. Τώρα γύρευαν την επίσημη στολή του να τον ντύσουν, κι' έναν από κείνους τους ειδικούς σάκους με φερμουάρ που βάζουν τους νεκρούς, ήθελαν να κάνουν τα πράγματα σωστά, να δείξουν λίγο σεβασμό, αλλά σάκος δεν βρισκόταν σ' όλη την αποστολή, κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς έπρεπε να γίνει, τελικώς τον τύλιξαν σ' έναν γαλάζιο μουσαμά της UNICEF, δεν χώραγε, τα πόδια του περίσσευαν, ο Μπάγιε ήταν μακρυπόδαρος, πολύ ψηλός.
Την άλλη μέρα τον χαιρέτησαν με αναφιλητά στο αεροδρόμιο.
Ο Κανένας
Διαβάστε το όλο:http://rwandanissi.blogspot.com/2010/03/7-31-1994.html
Εδώ θα βρείτε ένα βίντεο και τρείς συνεντεύξεις για τον Μπάγιε Ντιάνε, από το ντοκυμαντέρ
http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/shows/ghosts/video/
Εδώ η οριστική υπογραφή της συνθήκης της Αρούσα αν δεν βαριέστε.
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2003:326:0037:0038:EL:PDF

Χαμόγελο
Και λαογραφία....
Και οι φρικαλεότητες; 
Σύμφωνα με τη Xαμιτική Υπόθεση, οι Τούτσι θεωρήθηκαν από τους πρώτους λευκούς που έφτασαν στη χώρα ως απόγονοι του Χαμ, του γιου του Νώε άρα λευκοί γεννητικά οι οποίοι απέκτησαν πιο σκούρο δέρμα λόγω του Νώε ο οποίος καταράστηκε τον γιο του τον Χαμ δίνοντας του μαύρο δέρμα. Ο λόγος που έγινε αυτό ήταν η πεποίθηση των λευκών εξερευνητών της Αφρικής ότι οι Αφρικανοί, λόγω του ότι ανήκαν σε διαφορετική και άρα κατώτερη φυλή ήταν ανίκανοι να αναπτύξουν πολιτισμό. Φτάνοντας στη Ρουάντα αντίκρισαν ένα εξαιρετικά ανεπτυγμένο βασίλειο και η πιο λογική εξήγηση που μπόρεσαν να δώσουν σε αυτό ήταν ότι ο λαός που τον είχε αναπτύξει δεν ήταν Αφρικανοί αλλά λευκοί!!! Κατακτώντας τη Ρουάντα διατήρησαν την ιεραρχία του προηγούμενου καθεστώτος πριμοδοτώντας τους Τούτσι ως ανώτερη φυλή και υποβιβάζοντας τους Χούτου οι οποίοι αν και πληθυσμιακά ήταν η πλειοψηφία, είχαν ελάχιστη συμμετοχή τόσο στη διοίκηση όσο και στον καταμερισμού του πλούτου.
Η μορφή που παίρνει η βία, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις εμφύλιας σύρραξης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κουλτούρα του κάθε λαού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ρουάντα, όπου κατά την περίοδο της γενοκτονίας των Τούτσι από τους Χούτου το 1994, η βία πηρέ πολύ συγκριμένες μορφές η φύση των οποίων όμως γίνεται απόλυτα κατανοητή αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία, την κουλτούρα, τα ήθη και τα έθιμα της περιοχής.Τον ένα μήνα που διήρκησε η γενοκτονία, δολοφονηθήκαν περίπου ένα εκατομμύριο Τούτσι. Τα πτώματα βρίσκονταν πεταμένα στα ποτάμια η δίπλα στις οδικές αρτηρίες της χώρας με κομμένα τα γεννητικά όργανα η τα στήθη και διαλυμένα γεννητικά και πεπτικά συστήματα. Για ποιο λόγο όμως η βία πήρε τις συγκριμένες μορφές;
Στη Ρουάντα, οι Χούτου χρησιμοποίησαν βίαιες μεθόδους για να εξοντώσουν τους Τούτσι οι οποίες για κάποιον που δεν είχε σχέση με τη χώρα φαίνονταν απλά παρανοϊκές.
Η βία όμως είναι πάντα και συμβολική και γι’ αυτό οι μορφές που παίρνει διαφέρουν από τόπο σε τόπο.
Στην Ρουάντα σχετίζονταν άμεσα με την κίνηση ανθρώπων, ουσιών και υγρών καθώς και με κανάλια, αρτηρίες, ποτάμια, δρόμους και μονοπάτια, δηλαδή όλα τα μέσα μέσω των οποίων μετακινούνται οι άνθρωποι και ρέουν τα υγρά μέσα στο σώμα τους.
Η έννοια της ροής είναι κεντρική σε συμβολικό και τελετουργικό επίπεδο στη Ρουάντα. Το αίμα, το σπέρμα, το μητρικό γάλα και το αίμα της περιόδου μαζί με την ανεμπόδιστη ροη της τροφής από το στόμα στον πρωκτό συμβολίζουν την υγεία. Μια οποιαδήποτε παθολογική κατάσταση χαρακτηρίζεται από την υπερβολική ροη η την έλλειψη της και αυτό μπορεί να είναι δείγμα ασθένειας, υπογονιμότητα η ακόμα και θάνατο. Στην παραδοσιακή ιατρική της περιοχής, στόχος ήταν η αποκατάσταση της φυσιολογικής ροής των σωματικών υγρών. Ταυτόχρονα το ίδιο το κράτος είχε συμβολικά τη μορφή ενός ανθρώπου με τα ποτάμια και τους δρόμους να παίζουν το ρόλο των φλεβών και των αρτηριών. Οι Χούτου, κόβοντας τα γεννητικά όργανα των ανδρών και τα στήθη των γυναικών ουσιαστικά κατέστρεφαν σε συμβολικό επίπεδο την ισορροπία και διατάρασσαν την ροη των υγρών στο σώμα. Το ίδιο συνέβαινε και στις περιπτώσεις όπου κατέστρεφαν το πεπτικό σύστημα των Τούτσι. Το ότι οι νεκροί πετιούνταν στα ποτάμια η παρατιόνταν στα πλαϊνά των δρόμων είχε και αυτό συμβολικό χαρακτήρα- τα ποτάμια και οι δρόμοι θα μετέφεραν τους Τούτσι οι οποίοι συμβόλιζαν το ξένο σώμα από τη Ρουάντα, θα απέλασαν τη χώρα από την αρρώστια και θα αποκαθίστατο η φυσιολογική ροη των υγρών. Η παρομοίωση της χώρας με ασθενή και των Τούτσι ως ξένου σώματος, ήταν κυρίαρχο στοιχείο της ρητορικής που εξώθησε στη γενοκτονία καθώς και αυτής που επικράτησε κατά τη διάρκεια της.Κείμενο από την Ανδρομάχη Παπαϊωάννου δημοσιευμένο το  Σεπτέμβριο του 2010 στο
http://www.asante.gr/2009-08-13-07-34-55/25-2009-08-13-07-33-29/1184-rwanda-genocide.html
Η γενοκτονία στη Ρουάντα (1994)από έναν Έλληνα

http://www.youtube.com/watch?v=wRrfNYb5wmc
Και πριν στεγνώσει το μελάνι τρόπος του λέγειν,17 χρόνια μετά,ναι 17,μας έρχονται αυτές οι ειδήσεις:
Συνελήφθη η χήρα του προέδρου της Ρουάντα στη Γαλλία για την γενοκτονία του '94. Η χήρα του πρώην προέδρου Ζεβενάλ Χαμπιαριμάνα, η δολοφονία του οποίου προκάλεσε τη γενοκτονία στη Ρουάντα, συνελήφθη στη Γαλλία.Η Αγκάθα Χαμπιαριμάνα κατηγορείται από τη σημερινή κυβέρνηση της Ρουάντα για τη συμβολή της στο σχέδιο γενοκτονίας του 1994 και καταζητείται από τους εισαγγελείς εκεί. Η Χαμπιαριμάνα, η οποία ζει στη Γαλλία εδώ και αρκετά χρόνια, αρνείται τις κατηγορίες. Η σύλληψή της, ακολουθείται από μια επίσκεψη του Γάλλου Προέδρο Νικολά Σαρκοζί στη Ρουάντα, την περασμένη εβδομάδα, όταν παραδέχτηκε ότι η Γαλλία - και η ευρύτερη διεθνής κοινότητα - είχε κάνει λάθη κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας. Ο Πρόεδρος Χαμπιαριμάνα πέθανε τον Απρίλιο του 1994 από χτύπημα πυραύλου πάνω από το αεροδρόμιο Κιγκάλι.
http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/10372
Παρίσι: Συνελήφθη γιατρός από την Ρουάντα που συμμετείχε στη γενοκτονία του 1994 και καταζητείτο από την Ιντερπόλ από το 2006.
Οι αρχές της Ρουάντας, ισχυρίζονται ότι ο Δρ Rwamucyo διέπραξε εγκλήματα πολέμου κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας, κατηγορίες που ο ίδιος αρνείται.http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/17656
Ο πρόεδρος της Ρουάντας, Πολ Καγκάμε, κατηγόρησε τότε τη Γαλλία ότι συνέβαλε στην προετοιμασία της γενοκτονίας.
Όπως δήλωνε στον ανταποκριτή του BBC στη Ρουάντα, Μαρκ Ντόιλ, οι Γάλλοι είχαν εκπαιδεύσει τους πολιτοφύλακες της φυλής Χούτου:«τούς έδειξαν πώς να σκοτώνουν» Ο πρόεδρος της Ρουάντας, Πολ Καγκάμε, υποστηρίζει ότι η Γαλλία έχει βαμμένα τα χέρια της στο αίμα.
Η Γαλλία, πάντως, αρνείτο κάθε ανάμιξη στις μαζικές αυτές σφαγές. Ο πρόεδρος της Ρουάντας, Πολ Καγκάμε, υποστηρίζει ότι η Γαλλία έχει βαμμένα τα χέρια της στο αίμα. Διαβάστε περισσσότερα:
http://www.bbc.co.uk/greek/worldnews/story/2004/04/040406_rwanda.shtml
Λίγα στοιχεία για τη χώρα.
Η Δημοκρατία της Ρουάντα, όπως είναι η επίσημη ονομασία της χώρας, βρίσκεται στην ανατολική κεντρική Αφρική και έχει πρωτεύουσα το Κιγκάλι. Στο επίκεντρο της παγκόσμιας επικαιρότητας ήρθε λόγω των εθνοτικών συγκρούσεων που έγιναν το 1994 με πάνω από 500,000 θύματα. H συνολική της έκταση είναι 26.338 τετρ. χλμ. και ο πληθυσμός 10.473.282 κάτοικοι. Το 2009 έγινε μέλος της Κοινοπολιτείας των Εθνών.
Κλίμα
Το κλίμα της Ρουάντα είναι τροπικό. Οι δύο περίοδοι βροχών επιτρέπουν δύο σοδειές τον χρόνο.
Οικονομία
Λόγω του εμφυλίου πολέμου οι οικονομία της χώρας έχει υποστεί καταστροφή.Το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων είναι ιδιαίτερα χαμηλό. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο το 20% των κατοίκων των πόλεων έχουν οικιακό ηλεκτρισμό.Το ΑΕΠ της χώρας είναι 10,6 δις $ (εκτίμηση 2009). Ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ είναι 7,5% (εκτίμηση 2009). Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι 1.087 $ (εκτίμηση 2009).Στοιχεία από:
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%BF%CF%85%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B1
Δικό μου σχόλιο: Δύο σοδειές τον χρόνο, ξέρετε τι σημαίνει;οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ευημερούν από τις εξαγωγές.
Τώρα,τα 2/3 του πληθυσμού της ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας. Η χώρα σήμερα προσπαθεί να αναστηλώσει την οικονομία της, με τον καφέ και το τσάι να συμπεριλαμβάνονται σε εκείνα τα προϊόντα που φέρνουν ξένο συνάλλαγμα στη χώρα.

Διαβάστε όσα λένε τα μάτια των παιδιών του δρόμου.
Αν δεν θέλουμε μετανάστες τότε ας πάψουμε να καταστρέφουμε τις χώρες τους.Είναι απλό.
Φωτογραφίες από:
http://oursurprisingworld.com/surprising-rwanda/#more-1671
Στην αναζήτηση για φωτογραφικό υλικό απαραίτητο συνοδευτικό για ένα θέμα σαν την Αφρική,συναντηθήκαμε με το περιοδικό Ασάντε το οποίο είναι μηνιαίο, γραμμένο στην Ελληνική γλώσσα. Διανέμεται σε πολλά σημεία, κυρίως στο κέντρο της Αθήνας.
Διαβάστε περισσότερα για την ομάδα:http://www.asante.gr/asante-magazine/asante.html

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Κιγκάλι.Η πρώτη γενοκτονία live στην tv.


Παιδαγωγικές ιστορίες.Δ'
ΜΙΑ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Το Κορίτσι της διπλανής πόρτας μας παρουσιάζει τους κατοίκους της διπλανής πόρτας. Ζουν σε μια πολυκατοικία της Αθήνας με θέα την Ακρόπολη. Αυτή είναι η Πηνελόπη κι΄αυτός έχει ένα πράσινο NIVA. Αυτόν τον λένε Κανένα και είναι ο άντρας της Πηνελόπης. Ο συγγραφέας ανακοινώνει το πρώτο μέρος της παράστασης, με τίτλο "η Ανεξαρτησία". Ο Κανένας μπερδεύει τις αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας του με τα γεγονότα στην Αφρική την δεκαετία του εξήντα, τότε που η Ανεξαρτησία άλλαξε τον χάρτη της ηπείρου. Επεμβαίνει ο συγγραφέας, μας μιλάει για την Ρουάντα από αρχαιοτάτων χρόνων, προσπαθεί να μας εξηγήσει πως χούτου και τούτσι δεν είναι παρά πήλινα σταμνιά που αλλάζουν σχήμα στο πέρασμα του καιρού. Δύο αδέλφια, μαύροι έλληνες από ρουαντέζους γονείς, μας μιλάνε για τα πρώτα χρόνια της Ανεξαρτησίας, και πως ο παλιός φόβος του Ενός για τον Άλλο έγινε μίσος, καθώς ο ψυχρός πόλεμος κατέβηκε στα τροπικά κλίματα της πρώτης τους πατρίδας. Μας μιλούν ακόμα για το πως οι τούτσι βρέθηκαν στην προσφυγιά το 59, και πως ο πρώτος πρόεδρος της χώρας, ο Καϊμπάντα, πέθανε στο σπίτι του από ασιτία, αλλά και ο δεύτερος, ο Χαμπιαριμάνα, ο δολοφόνος του Καιμπάντα, κι' αυτός στον κήπο του σπιτιού του γκρεμοτσακίστηκε με το αεροπλάνο. Ύστερα πάλι ο Κανένας, άλλοτε αναπολεί την Ρουάντα και τις ομορφιές της, άλλοτε αφηγείται την ιστορία της. Μας λέει πως οι τούτσι που έφυγαν πρόσφυγες στα τέλη του πενήντα γύρισαν με τα όπλα το 1990. Μας λέει πως ο Καγκάμε, το κοκαλιάρικο προσφυγόπουλο, βρέθηκε μυστηριωδώς στην ηγεσία του κινήματος όταν δολοφονήθηκε ο κομμαντάν Φρεντ Ρουιγκέμα, ο λαοφιλής ηγέτης του. Αλλά η Πηνελόπη έχει ράμματα για την γούνα του Κανένα. Του προσάπτει πως όσα κακά τον βρήκανε στην ξένη, από μόνος του τα προξένησε για να έχει κάτι να αφηγείται -είναι δηλαδή, και ψευτοδυσσέας και ψευτόμηρος συγχρόνως- και στην πραγματικότητα έφυγε μακριά στην Αφρική για να ξεφύγει απ' ό,τι κουβαλάει μέσα του από παιδί, έναν αυταρχικό πατέρα κι' ένα άρρωστο εκπαιδευτικό σύστημα με ακόμα πιο άρρωστους εκπαιδευτές. Ο πατέρας του Κανένα ανήκει σε μια πολύπαθη γενιά-λέει η Πηνελόπη- γεγονός που αρνείται να αντικρύσει ο Κανένας. Ο Κανένας είναι τρυφερός με την Πηνελόπη, απολογείται με ένα τραγούδι του Νικολαΐδη -ενός πιθανώς ανύπαρκτου προσώπου- και το τραγούδι μιλάει για ένα άλλο τραγούδι, του Τσιτσάνη, λέει πως το μεγάλο τραύμα κάθε ανθρώπου είναι η ίδια η ζωή, ο χρόνος που περνάει, ο μαρμάρινος χρόνος, ο ανεπανόρθωτος χρόνος, η ανάγκη να ξεφύγουμε από την ίδια μας την ύπαρξη, να βρεθούμε σε ανύπαρκτα ακρογιάλια, αλλά και η ανάγκη να μην χωριστούμε από αυτούς που αγαπήσαμε. Εκεί ο συγγραφέας κλείνει το πρώτο μέρος της ιστορίας του μ' έναν χασάπικο. Tο δεύτερο μέρος έχει τίτλο "η Γενοκτονία". Το Κορίτσι της διπλανής πόρτας μας αφηγείται πως ο φερόμενος ως Νικολαΐδης της πρότεινε να γράψει σ' αυτό το μπλόγκ, αλλά δεν είναι και σίγουρη αν είναι ο αυθεντικός Νικολαΐδης. Ύστερα, ο Κανένας αρχίζει να μας μιλάει για το μυστήριο της κατάρριψης -τον Απρίλιο του 1994- του αεροπλάνου του δευτέρου προέδρου της Ρουάντας: του Ζουβενάλ Χαμπιαριμάνα...

Μια ιστορία για...μια γενοκτονία
Τίτλος: Η Έλξη της Ζωής
Άλλος: Η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου. Το "Μάθημα Ανατομίας" στο πτώμα ενός κατάδικου, κι’ η αλήθεια των σπλάχνων που καταργεί τη θεϊκή καταγωγή του σώματος. Δουλέμποροι και πειρατές και θαλασσοπόροι. Ο Όλιβερ Κρόμγουελ. Απ’ το κράνος του βγάζει το κεφάλι του βασιλιά, κουνέλια, ευλογημένα κέρδη κι' εργασία, τον κοινοβουλευτισμό, θρησκευτικό φανατισμό κι’ ένα στρατό στασιαστή, τον ξεφορτώθηκαν ύστερα στην Ιρλανδία, και πήρε ο καθένας αρκετό αίμα για αμοιβή μια χούφτα χώμα κι’ όσο μίσος αναλογούσε τελικώς ανατοκισμένο μέχρι σήμερα. Πέρασαν ύστερα τον Ωκεανό και πρόκοψαν, κάναν μαγαζιά κι’ επιχειρήσεις και πανεπιστήμια. Μελετούσαν τη Βίβλο, Οβίδιο και Κικέρωνα, κρέμαγαν τις μάγισσες και τους κτηνοβάτες μαζί με το ένοχο ζώο, τους μοιχούς τους στιγμάτιζαν με καυτό σίδερο, κι’ όσους την έπαιζαν πιτσιλώντας ο ένας τον άλλο τους μαστίγωναν δημοσίως, γιατί αυτό ήταν το Θέλημα του Κυρίου. Και γέννησαν τα Τέκνα της Ελευθερίας που μεταμφιέστηκαν ινδιάνοι κι’ έριξαν το τσάι στη θάλασσα. Κι’ απ’ το χαλασμένο τσάι φύτρωσαν όλοι, ο Γεώργιος Ουώσινγκτων, ο Βενιαμίν Φρανκλίνος, ο Θωμάς Τζέφερσον, πατέρας του έθνους και έξι μαύρων παιδιών με την σκλάβα του, οι αυτοδημιούργητοι βιομήχανοι του Βορρά, οι αριστοκράτες γαιοκτήμονες του Νότου, ο Αβραάμ Λίνκολν, υπέρμαχος της Ένωσης με δούλους ή χωρίς αδιάφορο, ο Τζέφερσον Ντέιβις, υπέρμαχος της δουλείας με Απόσχιση ή όχι αδιάφορο, ο αγέρωχος Ροβέρτος Λη, ο μεθυσμένος Οδυσσεύς Γκράντ και το άλογό του που το έλεγαν επίσης Τζέφερσον Ντέιβις. Ο Ρόμπερτ Σω, τον έθαψαν μαζί με τους νέγρους από το πεντηκοστό τέταρτο εθελοντών, κι' ωστόσο τραγουδάνε όλοι μαζί, "Goin home...Goin home...I'm jes goin home...It's no far, jes close by...Through an open door...I'm jes goin home..." και πάνε αβαρείς κι' ανέμελοι και ζωοδότες Σίσσυφοι εν ευθυμία διασχίζοντας τις απέραντες εκτάσεις για πάντα δυτικά στo largo από την Συμφωνία του Νέου Κόσμου, να 'ρθουν οι λόφοι της Αφρικής, οι λόφοι της Σκωτίας, οι λόφοι της Βοημίας, οι λόφοι της Αμερικής, οι απέναντι λόφοι που έρχονται στην ίδια πεντατονική, άθλιοι μετανάστες, άρρωστοι ερυθρόδερμοι, σιδηροτροχιές Ωκεανό μ' Ωκεανό να τρέχει το άλλο άλογο και στα βαγόνια του οι φαλιρισμένοι του Κράχ, ο Χηρστ, τα συνδικάτα, οι άστεγοι της Ύφεσης, ιρλανδοί και μαύροι κι' εβραίοι και ιταλοί και κινέζοι κι' έλληνες, ακόμα και οι ανίατοι της βλακείας με τους πύρινους σταυρούς και τις λευκές κουκούλες. Και στην ατμομηχανή ο Φρανκλίνος Ρούζβελτ λίγο πριν πεθάνει κι' αυτός μολονότι έκθαμβος με ποιό συμβόλαιο να χώρεσε εκείνη την Βαβέλ στο ίδιο τραίνο, γιατί τ' όνομά των ολλανδών προγόνων του ήταν Ροδώνας που θα πει μαζί της Γης τα τριαντάφυλλα και η κόπρος, δεν ξεχωρίζει η Έλξη της Ζωής που μας φέρνει στον Θάνατο τα Ηνωμένα Έθνη με την Γιάλτα, την Νίκη με την Ένολα Γκέι. Και στο μανιτάρι της ο Τρούμαν, οι Ρόζενμπεργκ, ο Χούβερ, ο Μακάρθι, ο Καζάν, ο Ζυλ Ντασσέν, η Μέριλιν Μονρόε, ο Άρθουρ Μίλλερ, ο Τζίμυ Χόφφα θαμένος στον θρύλο χιλιάδων τόννων τσιμέντου, οι Κέννεντυ πλατσουρίζοντας αφελώς στον Κόλπο των Χοίρων, η επιτροπή Γουόρεν με γκεστ τον Τζέρυ Λούις, ο Μάλκολμ Χ, οι Μαύροι Πάνθηρες, ο Κάσσιους Κλέϊ σωσίας του Μοχάμεντ Άλη και τούμπαλιν, ο Τσάρλι Πάρκερ, ο Λύντον Τζόνσον, το Κε Σαν, τα φέρετρα με την αστερόεσσα, ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, η Τζάνις Τζόπλιν ακούγοντας τις μαγνητοταινίες του Νίξον στην Μερτσέντες-Μπενζ που της αγόρασε τελικώς ο μπαμπάς της, ο μάγος Χένρυ Κίσσινγκερ με το Νόμπελ Ειρήνης για τη Χιλή και την Κύπρο, η CIA, η United Fruits, η ITT, ο Κλίντον, ο Μπούς κι' ο λεκές, ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος, όμως μάντεψε ποιός θάρθει το βράδυ για δείπνο, ο Σίντνευ κι' η Κάθριν κι' ο Σπένσερ κλέβοντας τον ρόλο από τον Θάνατο. Ένα καντήλι ελευθερία εκατομμύρια έτη φωτός μακριά στη σκοτεινή αίθουσα της Αμερικής ο Τζέσσε Όουενς με τέσσερα χρυσά το τριανταέξι, την θεωρία περί ανώτερης φυλής στο καυλί του -το προεξάρχον ολυμπιακό ιδεώδες- κι’ ένα πακέτο τσιγάρα την ημέρα που αγωνιζόταν μετά επαγγελματικώς εναντίον ανθρώπων, αλόγων και μηχανών ώσπου αποφάσισε να κάνει ένα άλμα στο Διάστημα και να μην πατήσει ποτέ ξανά στη Γή.
Ένας: Και πιό πέρα;
Ο Άλλος: Ο αποσυνάγωγος Βαρούχ Σπινόζα.
 Ο πολίτης Δαντών πάνω στο κάρο. Είναι μπλαβής από την οργή του και ωρύεται: «Δεν έχεις αρχίδια Ροβεσπιέρε! Είσαι ευνούχος! Ροβεσπιέρε ακούς; Σε σέρνω μαζί μου! Το σπίτι σου θα το γκρεμίσουν, κι’ από πάνω θα ρίξουν αλάτι!..Όσο για μένα, σκοτίστηκα. Την γλέντησα την Επανάσταση, έκανα μπόλικη φασαρία σ’ αυτό τον κόσμο, την χάρηκα τη ζωή, πάμε για ύπνο! Σηκώστε το κεφάλι μου να το δεί ο λαός, αξίζει τον κόπο.» Κι’ απ’ το σβέρκο που έχασκε ξεχύθηκαν όλοι, ο Βοναπάρτης, οι απαστράπτοντες στρατάρχες του επιβήτορες της Ευρώπης πρώην μούτσοι και γιοί βαρελάδων. Κι΄ ύστερα ο Ιαβέρης κι' ο Αγιάννης κι’ ο Γαβριάς και η Τιτίκα, τους άθλιους τους ξεφορτώθηκαν μετά άποικους στην απέναντι ακτή, κι' ήρθε έπειτα η Κατάρρευση και η εποχή των κερασιών, τόσο απελπισμένη και μόνη, όσοι γλύτωσαν τους έστειλαν εξορία στους αντίποδες, στην Νέα Καληδονία, με τους εξεγερμένους της Καβυλίας, κι’ ύστερα ο Θιέρσος κι' ο Γαμβέττας κι’ ο Λεσσέψ κι’ ο Άιφελ κι’ ο Παναμάς κι’ ο Ζύλ Φερύ κι’ ο λάγνος Φελίξ Φώρ πεθαίνοντας καθώς η ερωμένη τού κουμπώνει βιαστικά το βρακί και μπαίνουν οι υπηρέτες. Η Οδός των Κυριών, ο στρατηγός Νιβέλ στο κρεοπωλείο της ματαιοδοξίας του κιμάς της αποικίας πιο φτηνός από τον μητροπολιτικό και το ξημέρωμα εκτελέσεις για δειλία ενώπιον του εχθρού, τραυματίες σενεγαλέζοι, μετά πέρασαν τα τεθωρακισμένα Ες Ες, τους πολτοποίησαν, ο Πετέν, ο Λαβάλ, ο Παπόν διευθυντής των εβραϊκών υποθέσεων, το Οραντούρ, η Απελευθέρωση κι’ οι σφαγμένοι του Σετίφ στον εορτασμό της, ο Παπόν αντιστασιακός, το Ντιεν Μπιεν Φου, ο βρώμικος πόλεμος, ο Γκύ Μολλέ, ο Μιτεράν, ο Σαλάν, ο Μασσύ, ο Μπιζάρ, ο Λε Πεν, ο Παπόν αστυνομικός διευθυντής, πως να την ανασάνεις τέτοια Δημοκρατία, σοσιαλιστές, ακροδεξιοί, συνεργάτες, γκωλικοί, ο ένας να πλένει τ' άπλυτα του αλλουνού στην ίδια σκάφη σιγοτραγουδώντας "J' sais pas son nom, je n' sais rien d' lui, il m' a aimée toute la nuit, mon légionnaire..." Η Μεσόγειος μόνο μένει γαλάζια κι' ο ήλιος άδικος, ο Ενρίκο Μασίας και τα κορίτσια της πατρίδας του που βάζαν τυφλές μπόμπες, τυφλές συλλήψεις, τυφλές ανακρίσεις, γεννήτρια, μπανιέρα, ουρλιαχτά, τσιγάρα, σκατά, αλκοόλ, ρίχναν τους ανθρώπους τις νύχτες στο λιμάνι και στον Σηκουάνα, κι' απ' τα οστά τους βγήκε η Ανεξαρτησία με δόντια σμέρνας, ο Ιαβέρης κι' ο Αγιάννης κι’ ο Γαβριάς και η Τιτίκα πέρασαν πάλι με δάκρυα τη θάλασσα, άφησαν τους χαρκί να πληρώσουν τον βερεσέ, τους χαρκί τους άφησαν απέναντι στην λάθος μεριά της Ιστορίας, κανείς δεν έμαθε γι' αυτούς, κανείς δεν έμαθε αν το συμφέρον, αν η απειλή, αν μια καλή κουβέντα, αν ένα χάϊδεμα στην πλάτη, αν όπου άθλιος κι' η μοίρα του. Ο Παπόν βουλευτής, ο Παπόν υπουργός, ο Παπόν σε νέες περιπέτειες. Δικαιοσύνη; Ο Αλμπέρ, τερματοφύλακας της Ρασίνγκ, κοιτώντας τον Θάνατο μέσα από τη Ζωή είδε τη Ζωή μέσα από τον Θάνατο. Ο Αχμέντ, κεντρικός μέσος της Μαρσέιγ, πήγε στον πόλεμο γάλλος δευτέρας τάξεως και τον κέρδισε πρώτος πολίτης της Αλγερίας. Μπορεί και να μιλούσαν τώρα -ίσως ο ήλιος, ίσως τα κορίτσια, ίσως η θάλασσα- να επικοινωνούν από τηλεφώνου, «πως πας; καλά, τον είδες τον μικρό τον Ζινεντίν, ξέρει μπαλλίτσα...»
Ο Ένας: Και πιο κει;
Ο Άλλος: Ο λοχαγός Μπάγιε Ντιάνε από την Σενεγάλη, άοπλος παρατηρητής των κυανοκράνων στο Κιγκάλι. Απλώνει το τεράστιο χέρι του και σφίγγει τα δικά μας τα πρησμένα από τις μασέτες, μας αφοπλίζει με γρήγορα αστεία, έχουμε κουραστεί να σκοτώνουμε, κερνάει τσιγάρα τις ανώφελες ζωές μας να πάρουν το βάρος της νικοτίνης. Τον αφήνουμε να φύγει έτσι που είναι καταδεχτικός, κι' οι ζωντανοί με τους νεκρούς ξεχωρίζουν από μερικά τσιγάρα, παράδοξο λαθρεμπόριο, ο Μπάγιε μέσα στην άσπρη τογιότα ζωντανεύει τους νεκρούς και τους περνάει ανάποδα τον Αχέροντα πληρώνοντας τον ναύλο με καπνό.
Ο Ένας: Και πιό κεί;
Ο Άλλος: Ενα γυάλινο σπίτι, και μέσα ένας μπαξές όλο σκουπίδια. Ο ήλιος καίει περίεργα, πρώτα θα ξεραθεί, αλλά ύστερα η στάθμη του νερού θ’ ανεβεί να τον πνίξει. Κι’ ίσως πάλι όχι. Μια πόλη για παρίες παραχρήμα μυστηριώδης από την κατάργηση του χρυσίου. Η εμβρυακή μας ηλικία. Λίγα λεπτά χωρίς οξυγόνο, κοντά στην ανυπαρξία, γινόμαστε λόφοι, ευκάλυπτοι, καταρράκτες. Ο Σίσσυφος μ’ ένα ποδήλατο πάει φωτεινός στον χαμό του, ψάχνει το νόημα πέρα απ’ αυτόν. Ούτε αλτρουϊστής, ούτε νάρκισσος πιά. Δεν είναι ο Ένας ούτε ο Άλλος, είναι ο σε λίγο Κανένας. Ό,τι γλώσσα κι’ άν μίλαγε, την έχει ξεχάσει. Το έπος του, το δράμα, όλα χωράνε σ’ ένα αυγό...
Ο Ένας: Και πιό κεί;
Ο Ένας
Ο Άλλος
Από τα Δύο Αδέλφια.
Κείμενα από το :http://rwandanissi.blogspot.com/

Ψαρεύοντας ..ανθρώπους στον Έβρο 2010, πριν τον φράχτη.
Κυριακή, 23 Ιανουαρίου 2011
Βιασμός 50 γυναικών για «εκδίκηση» Ακόμη μια κτηνωδία συνέβη στο Κονγκό. Ο θάνατος ενός Κονγκολέζου στρατιώτη, αποτέλεσε αφορμή για ένα απίστευτο ξέσπασμα κτηνωδίας σε βάρος γυναικών στην πόλη Φίζι. Σύμφωνα με ανακοίνωση των Ηνωμένων Εθνών, την 1η Ιανουαρίου, αμέσως μετά το θανάσιμο τραυματισμό του Κονγκολέζου, στρατιώτες μετακινήθηκαν στο κέντρο της πόλης και λεηλάτησαν και βίασαν 50 τουλάχιστον γυναίκες για να πάρουν την «εκδίκησή» τους… Ακολούθησαν οι συλλήψεις οκτώ στρατιωτών, αλλά και ενός στρατηγού, που κατηγορούνται για τις επιθέσεις. «Τα γεγονότα στην Φίζι αποτελούν ένα ακόμα παράδειγμα των συνεπειών από την εικονική ασυλία που απολαμβάνουν οι δυνάμεις του Κονγκό», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Διεθνής Αμνηστία και προσθέτει: «Η αποτυχία να παραπέμπονται οι στρατιωτικές δυνάμεις του Κονγκό όταν δεν καταφέρνουν να εξασκήσουν τον προστατευτικό τους ρόλο ή διαπράττουν οι ίδιες εγκλήματα ενθαρρύνει περαιτέρω  παραβιάσεις». Πηγή:
Την ώρα που τα βλέμματα της διεθνούς κοινότητας (και των ΜΜΕ) είναι στραμμένα στην Τυνησία, λίγο πιο νότια παίζεται ένα μεγαλύτερο δράμα.
Η Ακτή Ελεφαντοστού βρίσκεται στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου κι όμως ελάχιστοι ασχολούνται. Τι είναι, άραγε, αυτό που κάνει τα φώτα της δημοσιότητας να στρέφονται στην πρώτη και να ξεχνούν τη δεύτερη;
Στις 28 Νοεμβρίου, η Ακτή Ελεφαντοστού ψήφισε για πρόεδρο πρώτη φορά έπειτα από δέκα χρόνια. Κι ενώ ο Αλασάν Ουατάρα εκλέχθηκε με βούλα (επικυρώθηκε και από τον ΟΗΕ), ο απερχόμενος πρόεδρος Λοράν Γκμπάγκμπο αποφάσισε να σφετεριστεί αυθαιρέτως τη θέση. Ο άλλοτε, οικονομικός γίγαντας της αφρικανικής δυτικής ακτής (κακάο και πετρέλαιο) και άλλοτε υπόδειγμα δημοκρατίας, σήμερα έχει χωριστεί στα δύο. Διαβάστε τη συνέχεια:
Φωτογραφίες από:
http://www.asante.gr/
http://www.zougla.gr/
http://rwandanissi.blogspot.com/
Διαβάστε σχόλια:
http://www.pbase.com/kleine/cuthbertbrown_kibeho
http://www.pbase.com/kleine/image
Γράψτε ένα σχόλιο.

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Στη Μνημοσύνη

Οδύσσειες
Ωκεανός άνεμος και δέος.

http://www.youtube.com/watch?v=mQHR1h-MQR0&feature=fvw
21 Σεπτεμβρίου 2009 -Νορβηγική Θάλασσα.
Ο πρώτος κανόνας της θάλασσας είναι: τους κανόνες τους βάζει η θάλασσα.
Ψάρεμα 

http://www.youtube.com/watch?v=swdyn713M-Q&feature=related
Τρομακτική συνειδητοποίηση, αλλά ο κόσμος Γη υπάρχει ερήμην μας.
Κάθε μέρα της ζωής μας μπορεί να ξοδευτεί δημιουργικά με σθένος και ενθουσιασμό, ή και ανώφελα.
KURO SIWO

http://www.youtube.com/watch?v=Elh5kvX3agM&feature=related
Η συνάντηση με τον εαυτό μπορεί να έρθει κάτω από τις απρόσμενες συνθήκες και να σε φέρει ένα βήμα πιο κοντά στην ανακάλυψη της προσωπικής σου αποστολής και αξίας. 
Nα προκαλέσει την αποκαθήλωση των ιδανικών σου. 
Να σε υποχρεώσει να μάθεις να ισορροπείς. Παρέα με της γής τους κολασμένους.
Monster Waves

http://www.youtube.com/watch?v=CRO6H8puHF8
Δείτε και το δεύτερο βίντεο.
Θύελλα στη Βόρεια Θάλασσα

http://www.youtube.com/watch?v=BX3kFCgvKp4&feature=related
Αυτή η ταινία  δείχνει ένα φορτηγό πλοίο 12.000 τόνων  στο Βισκαϊκό Κόλπο, με τον καιρό να φουσκώνει.

Mπορείτε τώρα να δείτε λίγο πιο καθαρά ποια είναι η διαδρομή των αγαθών που έρχονται από μακριά;
Κέρκυρα: Ακαρπες οι έρευνες για τους λαθρομετανάστες.
Απίστευτη ναυτική τραγωδία το βράδυ του Σαββάτου 30 ναυτικά μίλια δυτικά της Κέρκυρας όταν το τουρκικό πλοίο «Χασάν Ρέις», το οποίο μετέφερε περισσότερους από 260 παράνομους Αφγανούς μετανάστες προς την Ιταλία, άρχισε να μπάζει νερά και τελικά κόπηκε ...
NAFTEMPORIKI Κυριακή, 16 Ιανουαρίου 2011
Εσωτερικές μετακινήσεις-ορόσημα.
Τις περισσότερες φορές μπορούμε να δούμε μόνο ότι επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να δεί.
Πώς έφτασες εδώ θυμάσαι; Και ούτε που έχει πια σημασία. Άλλοι πηγαίνουμε εθελοντικά, άλλοι για επαγγελματικούς λόγους, άλλοι πισθάγκωνα δεμένοι σαν εμπόρευμα,και οι πιο αφελείς πιστεύουμε πως πάμε σε γιορτή.
Εντάξει κάποτε όλοι θα πάψουμε να υπάρχουμε.
Αλλά πολλές φορές "τρέχουμε" με πείσμα προς τον αφανισμό μας και με τις αποφάσεις μας τον επισπεύδουμε. Οι πράξεις μας μοιάζουν σαν μια τελευταία απελπισμένη προσευχή σε όποιον μπορεί να μας ακούσει,ακόμη, και προς θεούς που ποτέ δεν πιστέψαμε.
Κάτω και από τις χειρότερες συνθήκες εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να προσποιούμαστε τους χαρούμενους-ψύχραιμους.

Ανία;ή πίστη στον εαυτό;
“H συνηθισμένη ζωή είναι τόσο βαρετή, που της ξεφεύγω όσο πιο πολύ μπορώ”.
Steve Jones, απ’ τους Sex Pistols.
cyclone Valentina cruise ship Voyager

http://www.youtube.com/watch?v=1hUqt2acbm8&feature=fvw
Το Voyager μετέφερε 776 άτομα τη στιγμή που επλήγη από τη θύελλα περίπου 60 μίλια έξω από την Πάλμα ντε Μαγιόρκα.

Άδηλος σκοπός κάθε ακραίας εμπειρίας είναι να στρέψει την προσοχή μας μακριά από τον εαυτό, και να επιτρέψει να γυρίσει το μέσα- έξω.
Τις πρώτες μέρες λες από μέσα σου «θα κόψει» δε μπορεί,αλλα μετά,την 4η,5η, αρχίζεις να πεινάς και να διψάς..
Και μετά την 7η μέρα αρχίζεις να ψελλίζεις....γιατί τώρα;
Γενναιοδωρία τελικά είναι να επιτρέψεις στον εαυτό σου και στους άλλους να είναι. 
Να δώσεις τέλος στην περιφρόνηση της ζωής.
Να δώσεις τέλος στην ασυδοσία του Εγώ και στις πολιτισμικές σου ψευδαισθήσεις.
Και αν είσαι τυχερός, μετά θα ξέρεις πως το μόνο σωστό είναι να συνεχίσεις να υπάρχεις.
Ellen MacArthur - motivation, preparation & communication p1

http://www.youtube.com/watch?v=B31LVMmgUuo
-Ανάρτηση αφιερωμένη σε αυτούς που μας φέρνουν το φαγητό στο πιάτο μας καθώς και άλλα πολλά αγαθά. 
-Στους ανθρώπους που στην προσπάθεια να φύγουν από τη χώρα τους αφήνουν την τύχη τους στους 5 ανέμους.
-Ακόμη, σε κάποιους γεννημένους θαλασσόλυκους όπως την Ellen του βίντεο, και την Ελπίδα της δικής μας παρέας, που επιτέλους σταμάτησε τις ασυδοσίες με τα "στοιχειά" της φύσης.
Φωτογραφίες από:
http://ramirez2007saloniki.blogspot.com/
http://salonika1.blogspot.com/

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Όταν σπέρνεις ανέμους θερίζεις θύελλες

Παιδαγωγικές ιστορίες. Γ'
Για το άρρωστο  πνεύμα και σώμα.
Περισσότερα από το 60% των παιδιών της Ρουάντα, όταν ρωτήθηκαν σχετικά, απάντησαν ότι δεν τα ένοιαζε αν θα προλάβαιναν να μεγαλώσουν.
Την τελευταία δεκαετία, περισσότερα από 2 εκατομμύρια παιδιά έχουν σκοτωθεί κατά τη διάρκεια πολέμων ενώ περισσότερα από 4 εκατομμύρια έχουν επιβιώσει μετά τον ψυχικό ακρωτηριασμό που υπέστησαν και 1 εκατομμύριο έχουν μείνει ορφανά ή έχουν αποχωριστεί τις οικογένειές τους εξαιτίας του πολέμου. Με την αύξηση των εμπόλεμων καταστάσεων σε όλες τις ηπείρους, η παιδική ηλικία έχει γίνει ένας ζωντανός εφιάλτης.
Ένα εννιάχρονο κορίτσι από τη Λιβερία επανέλαβε αυτή την ιστορία σε μια απο τις συμβούλους της unicef την κ.Graca Machel κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης. 
"Είδα 10 με 20 ανθρώπους πυροβολημένους, οι περισσότεροι γέροι άνθρωποι που δεν μπορούσαν να περπατήσουν γρήγορα. Πυροβόλησαν το θείο μου στο κεφάλι και τον σκότωσαν. Μετά ανάγκασαν τον πατέρα μου να του βγάλει τα μυαλά και να τα πετάξει σε κάτι νερά εκεί κοντά. Μετά τον έκαναν να βγάλει τα ρούχα του και να προχωρήσει σε ερωτική πράξη με ένα πτώμα σε αποσύνθεση. Μετά βίασαν την ξαδέρφη μου που ήταν μόνο εννιά χρόνων". Τέτοιες εμπειρίες αφήνουν ψυχικά, και πνευματικά σημάδια που θα κρατήσουν μια ζωή. Ακόμη και μετά το τέλος του πολέμου ή όταν πια βρίσκονται σε ασφαλές μέρος, τα παιδιά συνεχίζουν να είναι γεμάτα θυμό, επιθετικότητα και ενοχή. Στην έκθεση ακόμη επισημαίνουν ακόμη, ότι για την επιτυχία της θεραπείας και την ανάρρωση των παιδιών που έχουν επηρεαστεί από τις ένοπλες συρράξεις, θα πρέπει οι  μέθοδοι να πλαισιώνονται από τα κατάλληλα πολιτισμικά στοιχεία και παραδόσεις των τοπικών κοινωνιών.
Σύμφωνα με τις έρευνες της UNICEF:
• Στο Σεράγεβο, στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, 55% των παιδιών έχουν πυροβοληθεί, 66% έχουν βρεθεί σε τέτοια κατάσταση που πίστεψαν ότι θα πεθάνουν ενώ 29% νιώθουν "αβάσταχτη θλίψη".
• Στην Αγκόλα, 66% των παιδιών έχουν δει ανθρώπους να δολοφονούνται και 67% έχουν δει ανθρώπους να βασανίζονται, να τους χτυπούνε ή να πληγώνονται.
• Στη Ρουάντα,το 56% των παιδιών έχουν δει να σκοτώνουν ανθρώπους, σχεδόν 80% έχουν χάσει οικογενειακά μέλη και 16% έχουν αναγκαστεί να κρυφτούν κάτω από πτώματα.
Β' και Γ' παγκόσμιος.
Διαβάστε ακόμη στην ίδια ιστοσελίδα για τα "Ασυνόδευτα Παιδιά", και τα ναρκοπέδια.
Διαβάστε τη συνέχεια:
http://www.unicef.gr/reports/warchild.php
Τι θα γίνουν σαν ενήλικες όταν τους κλέψεις τα πάντα πριν γίνουν 10;
60 χρόνια πριν, και στα δεξιά στο πρόσφατο παρελθόν.
Γράφει σε ένα σχόλιο, στις 19/12/ 2008, με αφορμή τα τότε γεγονότα ο glossator: Και όσο για την Βία, δεν “εκκρίνεται απο σκάνδαλα και Βασανισμούς μεταναστών”. Η Βία δεν παράγεται από την οργανωμένη κοινωνία -η Βία προϋπάρχει αυτής και την συνοδεύει μόνο όταν η τελευταία είναι ανεπαρκής. Δεν είναι το κράτος που προκάλεσε τη Βία των 15χρονων. Η Βία είναι η φύση των 15χρονων. Το κράτος απλά δεν ήταν επαρκές. http://contralegem.wordpress.com/
enet.gr. 5 Οκτωβρίου 2010
ΟΗΕ: Τα σεξουαλικά εγκλήματα θα καταστρέψουν το Κονγκό
Η ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ, Μάργκοτ Βάλστρομ που επισκέπτεται τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό δύο μήνες ύστερα από τους μαζικούς βιασμούς στις επαρχίες του Νότιου και Βόρειου Κίβου από μέλη ένοπλων οργανώσεων, τόνισε πως τα σεξουαλικά εγκλήματα μπορεί, αν δεν σταματήσουν, να καταστρέψουν τη χώρα. Η κυρία Βάλστρομ πήγε στην περιοχή Ουαλικάλε, στο δυτικό Βόρειο Κίβου, όπου οι αντάρτες των Δημοκρατικών Δυνάμεων Απελευθέρωσης της Ρουάντας (FDLR) και οι αντάρτες Μάι-Μάι κατηγορούνται ότι βίασαν 500 ανθρώπους, ανάμεσα τους και παιδιά, σε 13 χωριά.
"Ήταν φρικτό, πιστεύω ότι αυτό, αν συνεχιστεί μπορεί να καταστρέψει τη χώρα. Γιατί θα επηρεάσει όλη την κοινωνία, θα μεταφέρεται από γενιά σε γενιά και θα καταστρέψει όλες τις αξίες, όλους τους κανόνες. Αυτό θα κοστίσει πολύ ακριβά στο Κονγκό", τόνισε και πρόσθεσε πως "το είδαμε αυτό να συμβαίνει κα σε άλλες  χώρες όπως τη Λιβερία. Η κ. Βάλστρομ σημείωσε ωστόσο, πως "τα μέσα που διαθέτει η αποστολή του ΟΗΕ για την σταθεροποίηση της κατάστασης, το προσωπικό και οι δυνατότητές της δεν επαρκούν".
Τζόζεφ Κόνραντ - Η καρδιά του σκότους
Έχω δει το δαίμονα της βίας, και το δαίμονα της απληστίας, και το δαίμονα του πιο αχαλίνωτου πόθου. Αλλά, στο Θεό που πιστεύετε, αυτοί ήταν όλοι ρωμαλέοι, δυνατοί, πύρινοι δαίμονες που εξουσίαζαν και έσερναν ανθρώπους -κανονικούς ανθρώπους! Εκεί όμως που στεκόμουν στην πλαγιά, προαισθάνθηκα πως μέσα στο ανελέητο λιοπύρι εκείνης της γης θα γνώριζα ένα δαίμονα αλλιώτικο, τον μαλθακό, υποκριτικό, χτικιάρικο δαίμονα της πιο αρπαχτικής και αδίστακτης παραφροσύνης. Και το πόσο ύπουλος μπορούσε να γίνει θα το μάθαινα πολλούς μήνες αργότερα και χίλια μίλια πιο μακριά. Στάθηκα για μια στιγμή έντρομος, σαν να είχα δει κάποιο κακό προμήνυμα. Τελικά κατέβηκα λοξά την πλαγιά, για να κάνω μια βόλτα στο σύδεντρο. Γλίτωσα από μια τεράστια σκαμμένη τρύπα που είχε ανοίξει κάποιος στην πλαγιά, και το σκοπό της οποίας στάθηκε εντελώς αδύνατο να μαντέψω. Δεν ήταν πάντως νταμάρι, ούτε αμμωρυχείο. Ήταν απλώς μια τρύπα. Ύστερα κόντεψα να πέσω σε μια πολύ στενή χαράδρα, σαν εγκοπή σχεδόν, στην πλαγιά του λόφου. Και ανακάλυψα πως ένα πλήθος αποχετευτικοί σωλήνες που είχαν εισαχθεί από την Ευρώπη για τον οικισμό, ήταν πεταμένοι εκεί μέσα. Δεν υπήρχε ούτε ένας που να μην ήταν σπασμένος. Γινόταν ένα όργιο αναίτιας καταστροφής. Τελικά έφτασα στα δέντρα. Σκόπευα να κάνω μια βόλτα στη σκιά, αλλά αμέσως μόλις πάτησα το πόδι μου εκεί μέσα, μου φάνηκε πως είχα μπει στον ανήλιαγο κύκλο κάποιας Κόλασης. Οι καταρράκτες ήταν κάπου κοντά, και ένας ακατάπαυστος, μονότονος, ορμητικός, μανιασμένος θόρυβος κατέκλυζε τη νεκρική ακινησία του σύδεντρου - όπου ούτε φύλλο δε σάλευε, ούτε ανάσα δεν έπνεε - με ένα μυστηριώδες βουητό, λες και το ιλιγγιώδες στροβίλισμα της γης είχε γίνει ξάφνου ακουστό. Μαύρες φιγούρες, κουλουριασμένες, καθιστές, ξαπλωμένες ανάμεσα στα δέντρα, γερμένες στους κορμούς, κολλημένες στο χώμα, αχνοδιακρίνονταν μέσα στο μισοσκόταδο σε όλες τις στάσεις του πόνου, της εγκατάλειψης και της απελπισίας. Άλλο ένα φουρνέλο έσκασε στο βράχο κι ένα ρίγος διαπέρασε το έδαφος κάτω από τα πόδια μου. Τα έργα προχωρούσαν. Τα έργα! Κι αυτό εκεί ήταν το μέρος όπου κάποιοι από τους εργάτες τους είχαν αποσυρθεί για να πεθάνουν. Αργοπέθαιναν -ήταν φανερό. Αυτοί δεν ήταν εχθροί, δεν ήταν ούτε κακοποιοί, δεν ήταν τίποτα του κόσμου τούτου πια - ήταν μονάχα μαύρες σκιές, φαντάσματα της πείνας και του λοιμού, σωριασμένα ανάκατα μες στο πρασινωπό σκοτάδι. Κουβαλημένοι από κάθε γωνιά της ακτής με όλη τη νομιμότητα των χρονικών συμβάσεων, χάνονταν σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον, τρέφονταν με ανοίκειες τροφές, αρρώσταιναν, γίνονταν άχρηστοι, και τότε τους επέτρεπαν να συρθούν λίγο πιο κει και να αναπαυθούν. Αυτές οι ετοιμοθάνατες σκιές ήταν ελεύθερες σαν τον άνεμο - και το ίδιο άυλες. Άρχισα να διακρίνω το φέγγισμα των ματιών ανάμεσα στα δέντρα. Και κοιτάζοντας κάτω, είδα ένα πρόσωπο δίπλα στο χέρι μου. Ο μαύρος σκελετός ήταν ξαπλωμένος κατάχαμα, με τον ένα ώμο ακουμπισμένο στο δέντρο, και είδα τα βλέφαρα να αργοσηκώνονται, τα βουλιαγμένα μάτια να με κοιτάζουν, πελώρια και απλανή, κάτι σαν μουντή αναλαμπή που έσβησε πάλι αργά. Σημείωση(1):
Απόσπασμα από το βιβλίο του «Η καρδιά του σκότους» που γράφτηκε το 1900, και συνέβαλε θετικά στο διεθνές κίνημα διαμαρτυρίας για τις καταχρήσεις των Βέλγων στο Κονγκό. Κεντρικός του άξονας είναι η «λεηλασία» της αφρικανικής ηπείρου και η επαναλαμβανόμενη απάνθρωπη μεταχείριση των ανθρώπων της από τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες.
Και αν αντέχετε, δείτε αυτή τη συγκλονιστική δημοσίευση για ανθρώπους ξεχασμένους χωρίς δίκη για χρόνια στις φυλακές.
http://www.prisonpolicy.org/scans/disturbing/2005/forgotten_of_africa.shtml
Σκλάβοι υψηλής τεχνολογίας
Χρυσός, ταντάλιο, κασσίτερος, βολφράμιο. Η εξόρυξή τους στο Κονγκό γίνεται, κατά 40%, από παιδικά χέρια, «υπαλλήλους» ένοπλων ομάδων, και για πελάτες όπως οι Microsoft, Nintendo, Sony, Nokia, Apple κ.ά. (φωτ. Reuters). Τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι από τα 200 ορυχεία της περιοχής, τουλάχιστον τα μισά λειτουργούν υπό τον έλεγχο ένοπλων ομάδων,κυβερνητικών ή ανταρτικών, νομιμοφρόνων ή απελευθερωτικών δεν έχει και μεγάλη σημασία. Ετσι και αλλιώς η αμοιβή των σύγχρονων σκλάβων, ανεξαρτήτως «εργοδότη», είναι ένα δολάριο την ημέρα. Η Παγκόσμια Τράπεζα υπολογίζει και ομολογεί ότι πάνω από το 40% των εργαζομένων στα ορυχεία είναι παιδιά. Παρά τις μεσαιωνικές συνθήκες εξόρυξης, ένα μέρος των μεταλλευμάτων εξάγεται νομίμως. Με επίσημα παραστατικά δηλαδή, και ας λένε οι εταιρείες. Το υπόλοιπο διακινείται λαθραία μέσω των διάτρητων αφρικανικών συνόρων της Ουγκάντας, της Ρουάντας, της Κένιας και της Τανζανίας και ξεπλένεται, μεταφορικά και κυριολεκτικά, στους τόπους επεξεργασίας, στα καμίνια της Κίνας, της Ινδίας, της Μαλαισίας και της Ταϊλάνδης. Όχι πως δεν το ξέραμε πως φτιάχνεται η γκατζεταρία μας, αλλά όσες φορές και να ειπωθεί ποτέ δεν θα είναι αρκετό. (i sixtir)Διαβάστε το όλο:
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=194328
Έτσι κι’αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη;
κόκκινη από  ζωή ή κόκκινη από  θάνατο; όπως έγραφε ο Wolf Birman; Έτσι θα γίνει;
Ξέρετε γιατί τα παιδιά της Αφρικής γελούν πάντα; γιατί οι μητέρες τους τα έχουν πάντα μαζί τους, τα θηλάζουν, και αυτό το βοηθά να συνδέονται αισιόδοξα με τη ζωή, μέχρι να βρεθεί στο δρόμο τους κανένας Ευρωπαίος και ο πολιτισμός του…
Σπόνσορες και πολιτισμός ίδιοι παντού.
GEORGE THAYER
Γεννήθηκε στη Φιλαδέλφεια, και τελειώνοντας τις σπουδές του, από το 1963 αφοσιώθηκε στη συγγραφή και στην πολιτική έρευνα. Το βιβλίο του «το Διεθνές εμπόριο των όπλων» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ρόμβος και το γράφει όπως υπολογίζω περίπου στα τέλη της δεκαετίας του 60.
Οι διαπιστώσεις του, παραμένουν ακόμη επίκαιρες.
-Οι εξοπλισμοί είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν για να ισοσκελίσουν διεθνείς προϋπολογισμούς, και για να δημιουργήσουν ευημερία.
-Μπορούν να στερεώσουν διεθνείς σχέσεις πιο αποτελεσματικά από κάθε άλλη ανθρώπινη προσπάθεια.
-Αποτελούν πρόκληση για όλες τις ανθρώπινες κοινότητες, γιατί δίνουν πλούτη στον κατασκευαστή, τα έθνη που τα εμπορεύονται, και στον έμπορο, διατηρούν υψηλά τα παραγωγικά επίπεδα, δημιουργούν αίσθημα ασφάλειας, με μια λέξη είναι η πιο επικερδής επιχείρηση της ανθρωπότητας.
Από την άλλη, προκαλούν πολέμους, εξανεμίζουν θησαυρούς, χρεοκοπούν κράτη, καταστρέφουν και σπέρνουν πανικό. Από το 1945 και μετά οι ανησυχίες για τις επιπτώσεις του πολέμου έχουν εξελιχτεί σε απελπισία, με την απειλή των πυρηνικών όπλων.Και όμως η ανθρωπότητα δείχνει ελάχιστο ενδιαφέρον σχετικά με το εμπόριο και την εξάπλωση των κοινών πολεμικών όπλων.
Και παρακάτω: Ο πόλεμος μεταξύ Πακιστάν και Ινδίας το 1965 έγινε χρησιμοποιώντας Αμερικάνικα όπλα. Η Γαλλία, και η Ιταλία για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους πωλούν στρατιωτικό υλικό στην Νότιο Αφρική. Η Σοβιετική Ένωση είδε φιλικές της κυβερνήσεις ,στην Ινδονησία, τη Γκάνα και την Αλγερία να καταργούνται από μια αντιπολίτευση εξοπλισμένη από Σοβιετικά όπλα, και ενώ υποστηρίζει την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων πουλά στρατιωτικό υλικό στη Νότια Αφρική. Οι περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες και οι λαοί τους, παριστάνοντας τους πράους και τους ειρηνόφιλους πουλάνε τεράστιες ποσότητες όπλων ενώ αρνούνται να αναλάβουν την ευθύνη του ελέγχου της βίας την οποία προκαλούν τα ίδια τους τα όπλα. Το εμπόριο αυτό θα πρέπει να είναι κυρίως περιορισμένο, λογικό και να αστυνομεύεται αυστηρά. Απεναντίας είναι ένα τυφλό, τεράστιο και απαίσιο τέρας, που έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Τα Ηνωμένα Έθνη θα πρέπει να τηρούν μητρώο πωλήσεων πέρα από τις συζητήσεις που γίνονται. Αποσπάσματα απο τα συμπεράσματα του βιβλίου.
Ζούμε ο καθένας στον μικρόκοσμο που έχουμε χτίσει, και όλοι, είτε μας αρέσει είτε όχι συντελούμε στην δημιουργία του συλλογικού  αποτελέσματος. Το υλικό που διοχετεύτηκε τα τελευταία χρόνια δεν ήταν το καλύτερο, και ακόμη χειρότερα, κάποιοι δεν το έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει.
Θα ψάξουμε τελικά σαν λαός και ο καθένας ξεχωριστά να βρούμε τις ευθύνες μας;
Θα συνεχίσουμε να χτίζουμε στο ψέμα ή θα χτίσουμε στην αλήθεια;
Σημείωση(1): Ο Τζόζεφ Κόνραντ(1857-1924) Γεννήθηκε στην Πολωνία και αργότερα πήρε τη Βρετανική υπηκοότητα.
Εικόνες από:
http://garizo.blogspot.com/2010/11/17-2010.html#
http://amerchris.blogspot.com/search?updated-min=2008-01-01T00%3A00%3A00%2B02%3A00&updated-max=2009-01-01T00%3A00%3A00%2B02%3A00&max-results=50
Φωτογραφίες για τη Γκάνα: Βίκυ Μαρκολέφα, επεξεργασία φωτογραφιών: Γιώργος Νιαουνάκης,στο
http://www.dpgr.gr/forum/index.php?topic=42376.msg638202#msg638202
Το πλήρες άλμπουμ από το οδοιπορικό στη Γκάνα μπορείτε να το δείτε εδώ http://www.dpgr.gr/usergalleries/thumbnails.php?album=27773
Η φωτογραφία του τοίχου με τη μπογιά από το:
http://news24gr.blogspot.com/2010/12/24-2007.html
Το ιστολόγιο δεν ευθύνεται για το περιεχόμενο άλλων ιστοσελίδων.