Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

«Τι έγινε το Πολυτεχνείο;»

Διαδηλώσεις τον Νοέμβριο του 1973 στο Πολυτεχνείο
1973

 41 χρόνια μετά
Απολογία
Δεν έχω να τους πω τίποτα παρά μόνο απολογητικά λόγια. Ας  μη τα πάρουν όλα τοις μετρητοίς και ας χαράξουν τη δική τους πορεία. Μόνο για τους Έλληνες και τα τοιαύτα με τα οποία τους τριβελίζουμε το μυαλό θα  πω δυο λόγια. Σε κάθε λιβάδι φυτρώνουν 
λουλούδια και αγκάθια. Έτσι είναι και η κοινωνία μας. 
Αυτό συμβαίνει σε όλους τους λαούς αυτό γίνεται και στην Ελληνική κοινωνία.  Όταν τα αγκάθια σκεπάσουν το κάθε τι ο τόπος γίνεται αδιάβατος. Ζούμε φαίνεται στην εποχή όπου κάθε ανθός μαραίνεται πρόωρα, κάθε χαρά συνθλίβεται βάναυσα  και κάθε αξία λοιδορείται ανενδοίαστα.  Στις εποχές αυτές όμως γεννιούνται οι πραγματικοί Άνθρωποι που οδηγούν την ιστορία.  Και δεν χρειάζεται να είναι ήρωες, ούτε είναι αρκετό να ονομάζονται Έλληνες.

Απολογία
 Φταίμε οι παλαιότεροι γιατί πολλοί από μας ανεχτήκαμε περισσότερο απ ότι έπρεπε τον ψυχικό και νοητικό μας εκμαυλισμό. Νικηθήκαμε από τις σειρήνες 
του  ρηχού ευδαιμονισμού. Το σαθρό μας βάθρο υποχώρησε και η ψεύτικη ζωή μας γκρεμίστηκε με πάταγο.
 Αύριο, τα φερέφωνα της υποτέλειας θα συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο. Στις ειδήσεις ο Σαμαράς θα αντιστέκεται στην Τρόικα, κάποιοι ανόητοι ίσως κάψουν κάποιους 
κάδους σκουπιδιών στην Αθήνα. Κάποιο έγκλημα θα προκύψει και οι ειδικοί θα κάνουν τις γνωματεύσεις τους. 

Ο Άδωνις θα τσιρίζει, ο Μπένυ θα ωρύεται, και η Φατμαγκούλ θα περνάει τις δύσκολες μέρες. 
Στα πρωινάδικα θα γίνεται διαγωνισμός ανοησίας και κακογουστιάς, ενώ το απόγευμα ίσως λυθεί το μυστήριο αν η άγνωστη σε μας Κούλα πήρε δύο κιλά και φαίνεται η 
κυτταρίτιδά της. Της πάει άραγε τώρα το εφαρμοστό  τζίν ή πρέπει να φορέσει κάτι πιο ανάλαφρο;
Οι νέοι που φεύγουν για την ξενιτιά για να βρουν δουλειά, οι απολυμένοι,  οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι που δεν μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους θα πάρουν ένα 
λεπτό προβολής έστω για τα προσχήματα. Το πρόγραμμα θα διακοπεί για μια σημαντική είδηση. Ο βουλευτής Θανάσης Άβουλος αντιστέκεται και μπορεί να μη ψηφίσει 
το νέο νόμο για τη φορολόγηση των προβάτων.

Υπάρχει διέξοδος;

 Παραμερίστε τα όλα, παραμερίστε και μας και 

τραβήξτε μπροστά. Με όπλο τη γνώση και τη θέληση, 

αρματωθείτε με ΄΄ φλογισμένες αστραπές ΄΄ . Το μέλλον 

που σας επιφυλάσσουν είναι σκοτεινό,  η ζωή σας 

αναλώσιμη. Και όπως ξέρετε κανένας δεν γεννιέται για 

δεύτερη φορά. 

Του Κ. Σκούρα


συνταξ. εκπαιδευτικού(1)


Ιστορικά: Οι άλλοι νεκροί του πολυτεχνείου

Εδώ και 37 χρόνια, κάθε 17 Νοέμβρη, αποτελεί μια ημέρα αμφιλεγόμενη ως προς το περιεχόμενο και το νόημα του τι ακριβώς «γιορτάζεται». Γεγονός αποτελεί η επισημοποίηση αυτή της ημέρας και η θεσμική της αναγνώριση, μέσα από την κατάθεση στεφανιών από όλες τις πολιτικές δυνάμεις, τις δηλώσεις περί επικράτησης της «δημοκρατίας» καθώς και τις σχολικές γιορτές. Έπειτα ξεκινούν οι αναλύσεις και οι τηλεοπτικές φανφάρες συμμετεχόντων στα εξεγερτικά γεγονότα και στην κατάληψη του πολυτεχνείο, όπου παλιοί αγωνιστές νυν καρεκλοκένταυροι της εξουσίας διατρανώνουν την ξεφτίλα τους. 

Καμία άλλη κοινωνική εξέγερση δεν χρησιμοποιήθηκε τόσο στυγνά για την εγκαθίδρυση της «κοινωνικής ειρήνης» και της συναίνεσης στην κρατικοποίηση και ενσωμάτωση των κοινωνικών ριζοσπαστικών διεκδικήσεων. Τέτοιες «γιορτές» διατυμπανίζουν το πάγωμα του κοινωνικού ανταγωνισμού και την έλευση της εθνικής συμφιλίωσης -το τέλος της ιστορίας- είναι όμως πραγματικά έτσι;


Μετά την πτώση της Χούντας οι εργατικοί αγώνες στην Ελλάδα γνωρίσουν μια πρωτόγνωρη άνθιση. Στην πρώτη γραμμή βρίσκεται το εργοστασιακό προλεταριάτο, με σκληρές, ανυποχώρητες απεργίες (Ιζόλα, AEGE, ΙΤΤ, Λάρκο, Εσκιμό, Πίτσος, Μαντούδι, Ναυπηγεία και δεκάδες άλλες). Σταδιακά, το απεργιακό κύμα αγκαλιάζει σχεδόν κάθε κλάδο εργαζομένων. Τα αιτήματα ξεκινάν από τα άθλια μεροκάματα, τις συνθήκες εργασίας, την ανεργία, την ελευθερία του συνδικαλισμού και καταλήγουν συχνά σε πολιτικές απεργίες. Πολλές φορές οι απεργοί καταφέρνουν να επιβάλλουν τα αιτήματά τους ή ένα μεγάλο μέρος τους, μετά από σκληρό αγώνα. Το καλύτερο παράδειγμα είναι η θρυλική απεργία των μεταλλωρύχων στη ΜΑΔΕΜ ΛΑΚΚΟ, που οι απεργοί άντεξαν τις συγκρούσεις, τις συλλήψεις, τις καταδίκες, την αστυνομική τρομοκρατία επί 2 χρόνια και 3 μήνες(!) μέχρι που ανάγκασαν τον Μποδοσάκη να λυγίσει. 
Παράλληλα στις διαδηλώσεις, παρά την εσωτερική καταστολή του ΚΚΕ, εκφράζονται έντονες συγκρούσεις.
Μόλις το Μάη του ‘76 η κυβέρνηση Καραμανλή ψηφίζει τον αντεργατικό νόμο 330, με στόχο ακριβώς να εμποδίσει το ξέσπασμα των απεργιών. Για απάντηση έρχεται η πρώτη πανεργατική απεργία στην Ελλάδα μετά από δεκαετίες. 
Ομόνοια Μάιος 1976
Η διαδήλωση, με πρωτοπορία τους οικοδόμους, εξελίσσεται γρήγορα σε σκληρές συγκρούσεις με την αστυνομία, με ένα νεκρό.


Εξαιρετικό φωτορεπορτάζ από το: aixmi.files.wordpress.com

 Παρά τον αισχρό ρόλο των ρεφορμιστών που κατήγγειλαν τα επεισόδια σαν “προβοκάτσια για την ανατροπή της δημοκρατίας”, ο σπόρος των μαχητικών κινητοποιήσεων είχε πέσει. Από κει και μετά, είναι εκατοντάδες οι εργατικές κινητοποιήσεις που θα συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής. Οι συλλήψεις απεργών είναι το άλλο όπλο της κυβέρνησης. Ειδικά μετά το 77 καταφεύγει όλο και συχνότερα σε συλλήψεις απεργών με τις πιο απίθανες κατηγορίες. Σειρά έχουν τα δικαστήρια που μοιράζουν εξοντωτικές ποινές φυλάκισης. Σε κάθε σημαντικό αγώνα, οι πιο πρωτοπόροι αγωνιστές συνήθως βρίσκονται στη φυλακή.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΤΥΠΟΣ ΤΟ ΒΟΥΛΩΝΕΙ”
Παράλληλα με την καταστολή των εργατικών αγώνων η κυβέρνηση προχωρά σε επίθεση στην πολιτική πρωτοπορία του κινήματος, στην άκρα αριστερά και τις οργανώσεις της Είναι η περίφημη θεωρία του “αριστεροχουντισμού”. Σύμφωνα με αυτή, “ύποπτα στοιχεία” από την άκρα αριστερά και τους νοσταλγούς της χούντας συνεργάζονται άμεσα ή έμμεσα για να εκτρέψουν την δημοκρατικοποίηση της πολιτικής ζωής. Με τη θεωρία του “αριστεροχουντισμού”, η κυβέρνηση του Καραμανλή δήλωνε την πρόθεσή της να χτίσει τη “δημοκρατία της μεταπολίτευσης” τσακίζοντας τα δύο “άκρα”. Στην πραγματικότητα, βέβαια, απευθυνόταν αποκλειστικά στην αριστερά, αφού η άκρα δεξιά στελέχωνε την κρατική μηχανή. Κορύφωση αυτής της τακτικής ήταν η επέμβαση με όπλα στα μπλοκ της άκρας αριστεράς και των ανρχοαυτόνομων, στο Πολυτεχνείο το ’80 και η δολοφονία του Κουμή και της Κανελοπούλου.


Αύρες εναντίον των διαδηλωτών το 1980
Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου το 1980-(εδώ)
*Νοέμβρης 1980. Η κυβερνητική απαγόρευση για πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία κατά την επέτειο του Πολυτεχνείου, και η παράκαμψή της από φοιτητές κυρίως της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, γίνεται αφορμή να εξαπολυθεί μία απίστευτα βίαιη επίθεση των αστυνομικών εναντίον τους. Εκείνο το απόγευμα η 21χρονη Σταματίνα Κανελλοπούλου, πέφτει αιμόφυρτη στο πεζοδρόμιο της οδού Πανεπιστημίου. Αφήνει την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο και το πόρισμα του ιατροδικαστή σοκάρει: «Δεκαοκτώ χτυπήματα στο κρανίο, πολλαπλά κατάγματα και βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση». Θύμα άγριας επίθεσης έπεσε στην πλατεία Συντάγματος ο κύπριος φοιτητής Ιάκωβος Κουμής. Οταν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ήταν κλινικά νεκρός. Για τον άδικο θάνατο των δύο νέων δεν τιμωρήθηκε κανένας.(2)
Η κυβέρνηση Ράλλη είχε απαγορέψει τη χρονιά εκείνη στην πορεία να κατευθυνθεί προς την Αμερικάνικη πρεσβεία και σύμφωνα με την απαγόρευση οι διαδηλωτές επιτρέπονταν να φτάσουν μόνο ως το Σύνταγμα και εκεί να διαλυθούν.

Η πλειοψηφία της ΕΦΕΕ πειθάρχησε παρά τους λεονταρισμούς των προηγουμένων ημερών, αλλά κάμποσες χιλιάδες διαδηλωτών αποφάσισαν να ακολουθήσουν την αριστερή μειοψηφία της ΕΦΕΕ (ΠΠΣΠ, ΑΑΣΠΕ, ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος-Β' Πανελλαδική κ.α.) επιχειρώντας να συνεχίσουν προς την αμερικανική πρεσβεία.

«Η πορεία ανέβηκε την οδό Σταδίου, συνέχισε στην πλατεία Συντάγματος, όπου συγκεντρωμένοι στο πεζοδρόμιο πολίτες διαφόρων παρατάξεων έβριζαν όσους συμμετείχαν, και μπήκε στην οδό Β.Σοφίας. Στο ύψος της βουλής είχαν παραταχθεί οι “δυνάμεις αποκατάστασης της τάξης”. Για λίγα λεπτά τα δύο μέτωπα έμειναν ακίνητα και ανταλάχθηκαν κάποιες φράσεις. Στην συνέχεια το μπλοκ των διαδηλωτών έκανε τα πρώτα βήματα προς τον σχηματισμό των Ματ και τότε αυτά επιτέθηκαν. Η μάζα των διαδηλωτών ήταν πυκνή και η υποχώρηση ήταν δύσκολη» (Μαρτυρία από το Εντός Εκτός Εναλλάξ).


Στη συνέχεια τα ΜΑΤ μετέτρεψαν το κέντρο της Αθήνας σε πραγματικό σφαγείο με δυό νεκρούς διαδηλωτές (Κανελλοπούλου, Κουμής) τουλάχιστον δυό τραυματίες από σφαίρες εκατοντάδες σπασμένα κεφάλια, συλλήψεις κλπ
Στις 10 το βράδυ της ίδιας ημέρας ο Ανδρέας Παπανδρέου δηλώνει: «Μικρές ομάδες ανευθύνων στοιχείων και προβοκατόρων άγνωστης και ύποπτης προέλευσης δημιούργησαν θλιβερά έκτροπα με προφανή σκοπό να αμαυρώσουν και να δυσφημήσουν τη μεγάλη λαϊκή επέτειο του Πολυτεχνείου» ... Οι οργανώσεις της άκρας Αριστεράς τον κατηγορούν ότι βοήθησε την κυβέρνηση της ΝΔ «σαν να έχει αναλάβει από τώρα το υπουργείο Δημόσιας Τάξης» (Προκήρυξη ομάδα Πρωτοβουλίας Πολυτεχνείου '80). (Το Βήμα)Η κυβέρνηση περιορίστηκε να εκφράσει την οργή της για τις "οργανωμένες ομάδες αναρχικών και εξτρεμιστικών στοιχείων" που "αμαύρωσαν τη μεγάλη λαϊκή επέτειο και προκάλεσαν βάναυσα τα δημοκρατικά και ειρηνικά αισθήματα του συνόλου του ελληνικού λαού", διευκρινίζοντας απλώς ότι "για τις συνθήκες υπό τις οποίες σημειώθηκε ο θάνατος νεαρής εργάτριας διετάχθησαν διοικητικές ανακρίσεις".

Μια βδομάδα αργότερα στη Βουλή έγινε πολύωρη συζήτηση για τα γεγονότα.
"Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί στα χέρια του για να αμυνθεί εναντίον των δαιμόνων. Δεν κρατεί άνθη", έλεγε ο Γ. Ράλλης.
Ενώ ο Γιάννης Ζίγδης: "Η βασική αιτία του κακού είναι ότι η κυβέρνηση διατηρεί ένα Σώμα που αποτελεί ντροπή, τα ΜΑΤ. Δεν είναι αστυνομία αυτό, αυτό είναι Σώμα ΕΣ-ΕΣ, είναι χειρότερο από την ΕΣΑ, τα μέλη του είναι κακούργοι, όχι ότι οι άνθρωποι γεννήθηκαν κακούργοι, αλλά εκπαιδεύονται για να γίνουν κακούργοι. Τους είδα στη Ρόδο, όπου επετέθηκαν εναντίον ενός λαού που έκανε μια ειρηνική παρέλαση. Επετέθηκαν με τέτοια λύσσα, που δεν έχω δεί ούτε στους Ιταλούς φασίστες, όταν ήμουν παιδί στη Ρόδο (...) Ας έχουμε μια ειδική συνεδρίαση για το αν μπορεί μια Δημοκρατία να διατηρεί κρατικά όργανα , τύπου ΜΑΤ. Αυτά είναι μόνο για τους 'Χίτλερ', μόνο για τους 'Μουσολίνι'. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν σε μια δημοκρατική Πολιτεία".

Στην ίδια συζήτηση, Παπανδρέου και Φλωράκης, αρκέστηκαν σε υποδείξεις περί του χώρου και του χρόνου κατά τον οποίο οι αστυνομικές δυνάμεις θα έπρεπε να ανοίξουν τα κεφάλια των διαδηλωτών. "Θα ήταν σε θέση, πραγματικά, η Αστυνομία στο σημείο της σύγκρουσης να προχωρήσει με ελιγμό τέτοιο, ώστε να αποκοπεί, το επαναλαμβάνω, το σώμα των 2.000 εξτρεμιστών και εκεί να τους αντιμετωπίσει", έλεγε ο Ανδρέας. Ήξερε ότι για να φτάσει στην εξουσία όφειλε να κάνει ορισμένες υποχωρήσεις. (ΙΟΣ της Ελευθεροτυπίας).Για τους θανάτους διατάχτηκε ΕΔΕ, η οποία φυσικά δεν κατέληξε πουθενά, ως είθισται Οι δράστες των δύο θανάτων έμειναν ατιμώρητοι καθώς όσοι από τους αστυνομικούς κατηγορήθηκαν για τα επεισόδια της 16ης Νοέμβρη του 1980, αθωώθηκαν 7 χρόνια αργότερα.


Πέντε χρόνια μετά την δολοφονία της Κανελλοπούλου και του Κουμή.
Οι “σοσιαλιστές” είναι στη εξουσία με σύνθημα “για ακόμα καλύτερες μέρες” και με άγρια οικονομικά μέτρα.
Υπουργοί δημόσιας “τάξης” : Τσούρας, Κουτσόγιωργας.

Δείτε την εικόνα :http://s.enet.gr/resources/2011-05/38-2--2-thumb-medium.jpg


*Νοέμβρης 1985. Ο 15χρονος μαθητής Μιχάλης Καλτεζάς πυροβολείται και δολοφονείται από τον αστυνομικό Αθ. Μελίστα στα Εξάρχεια, κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων για την επέτειο του Πολυτεχνείου, μετά τη ρίψη βόμβας μολότοφ σε κλούβα της αστυνομίας.(2)

Ο θάνατος του Μιχάλη Καλτεζά από σφαίρα των ΜΑΤ
1985 Αυθόρμητη διαδήλωση μετά τη δολοφονία του Μιχάλη Καλτεζά από τα  ΜΑΤ.

«Τι έγινε το Πολυτεχνείο;»
Γι αυτό που ζούμε σήμερα, δεν φταίει κανείς από μας…
Όλοι μας.. «αθώοι»..;
Μας πονάει να παραδεχτούμε, ότι βάλαμε τη ζωή μας στις 

.. ράγες της διεκπεραίωσης…
Πάψαμε να μιλάμε..
Χάσαμε ακόμα και την ομορφιά της υποκειμενικής μεταφοράς των γεγονότων εκείνων των ημερών…
Μας κουράζουν ακόμα και  οι κουβέντες…
Το μόνο που μας απέμεινε, είναι αυτοί οι «άγνωστοι» πιτσιρικάδες, που εκτεθειμένοι μπροστά στις κάμερες, απαντώντας στην ερώτηση «τι έγινε στο Πολυτεχνείο», 
μας χλευάζουν…
Πού να τολμήσουμε να ρωτήσουμε τα δικά μας; 
Παιδιά…
Μας τρομοκρατεί ο πανικός της απάντησης…
Αναδημοσίευση από (εδώ)


Ιανουάριος 1990-Πορείες και συγκρούσεις μετά την αθώωση Μελίστα
O αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 25/1/1990 από το Εφετείο, με δικηγόρο τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο καθώς του αναγνωρίστηκε ως ελαφρυντικό το ότι ήταν «εν βρασμώ ψυχής». Η αθώωσή του προκάλεσε νέα σοβαρά επεισόδια με κατάληψη του Πολυτεχνείου από δυνάμεις της Αριστεράς και αναρχικούς.(2)

Τα γεγονότα διηγείται λεπτομερώς ο Γιάννης Φιλιππαίος .Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Σχολιαστής» Νο 85, Μάρτης 1990.


*Ιανουάριος 1991. Μία μέρα μετά τη δολοφονία του καθηγητή Τεμπονέρα, μικροεπεισόδια στις παρυφές διαδήλωσης της Αθήνας κατέληξαν σε πολύωρες συγκρούσεις διαδηλωτών με τα ΜΑΤ σε Πάτρα και Αθήνα. Από τα εκατοντάδες δακρυγόνα που ρίχτηκαν, κάποιο προκάλεσε πυρκαγιά στο βιβλιοχαρτοπωλείο «Λιβάς» και στο κτίριο Κ. Μαρούσης. Νεκρά από ασφυξία ανασύρθηκαν τέσσερα άτομα. Η υπηρεσιακή ΕΔΕ έκλεισε την υπόθεση, κάνοντας λόγο για «εμπρησμό του κτιρίου από αναρχικούς», παρά την ύπαρξη πολλών επώνυμων μαρτύρων για την αιτία της πυρκαγιάς. Εξι χρόνια αργότερα, με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, η πυρκαγιά χαρακτηρίστηκε βομβιστική ενέργεια και αποδόθηκε είτε σε ρίψη βόμβας μολότοφ από τους αναρχικούς, είτε σε ρίψη δακρυγόνων με ειδικά τουφέκια από τους αστυνομικούς.(2)


*2006-2007: Είναι οι χρονιές των μαζικών πανεκπαιδευτικών συλλαλητηρίων των φοιτητών ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και στο νόμο-πλαίσιο. Σε όλες τις πορείες δημιουργείται πανδαιμόνιο από τις αναίτιες σφοδρές επιθέσεις των ΜΑΤ. Την ημέρα ψήφισης του νόμου πλαισίου, πραγματοποιείται μία από τις μεγαλύτερες πανεκπαιδευτικές διαδηλώσεις των τελευταίων ετών. Η αστυνομία απαντά με γενικευμένη βία κατά μαθητών και φοιτητών, που θεωρήθηκε πρωτοφανής. Οι συγκρούσεις είναι σφοδρές και στα νοσοκομεία μεταφέρονται δεκάδες τραυματίες. Σημειώνεται επίσης πογκρόμ συλλήψεων.

*Νοέμβρης 2006. Η γνωστή υπόθεση της ζαρντινιέρας. Ο κύπριος φοιτητής Αυγουστίνος Δημητρίου ξυλοκοπείται βάναυσα από οκτώ αστυνομικούς με πολιτικά. Παρών στο επεισόδιο ήταν και ο διευθυντής της κρατικής ασφάλειας. Η αστυνομία αναφέρει ότι ο 24χρονος σπουδαστής έπεσε και χτύπησε σε ζαρντινιέρα! Τους διαψεύδουν τηλεοπτικές και ερασιτεχνικές κάμερες που κατέγραψαν το περιστατικό. Το Δεκέμβριο του 2008 οι οκτώ καταδικάστηκαν. Το πρωτοβάθμιο Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης τους επέβαλε ποινή φυλάκισης από 15 έως 39 μήνες, με τριετή αναστολή. Η απόφαση που θεωρήθηκε αρκούντως επιεικής, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων.(2)

2010

Μια αφορμή έψαχναν φαίνεται στο επιτελείο της αστυνομίας για να προχωρήσουν σε μαζικές προσαγωγές.

2010
Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ η ΕΛ.ΑΣ. σκουπίΖΕΙ...
 Και όταν αυτή δόθηκε το έκαναν. Εγκλώβισαν και προσήγαγαν 290 άτομα -ανάμεσά τους εφήβους και ανηλίκους- μετά την ουσιαστική λήξη της πορείας για την 36η επέτειο του Πολυτεχνείου, εμπλουτίζοντας τα αρχεία τους, συγκεντρώνοντας στοιχεία από δεκάδες άτομα που περικύκλωσαν στο Πεδίον του Αρεως.
*2008-2011. Η δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου πυροδότησε μια κοινωνική έκρηξη που όμοιά της δεν έχει ζήσει μεταπολιτευτικά η χώρα... Τις επόμενες χρονιές, στις επετείους που θα ακολουθήσουν αλλά και στις πορείες του Πολυτεχνείου (που σχεδόν συμπίπτουν χρονικά), η αστυνομική βία θα ξεπεράσει κάθε προηγούμενο: προληπτικές συλλήψεις, άφθονα χημικά και βάρβαρα χτυπήματα στέλνουν στο νοσοκομείο δεκάδες διαδηλωτές με ανοιγμένα κεφάλια.(2)
ΚΝΑΤ και ΜΑΤ ΜΑΖΊ!
Οι ίδιες τακτικές καταστολής ακολουθήθηκαν στη μεγαλειώδη διαδήλωση της 5ης Μαΐου 2010 κατά του μνημονίου, που σημαδεύτηκε από το θάνατο τριών ανθρώπων στη Μαρφίν.
*Τον περασμένο Δεκέμβριο επικρατεί ξανά αναβρασμός στην πανεπιστημιακή κοινότητα. Στις διαδηλώσεις, μοτοσικλετιστές της ομάδας ΔΙΑΣ επιτίθενται σε μέλη της οργάνωσης «Δικαίωμα». Συλλαμβάνουν ένα διαδηλωτή, στον οποίο χρεώνουν ότι φορούσε κουκούλα και τους επιτέθηκε (κακούργημα). Φωτογραφικά ντοκουμέντα αποδεικνύουν ότι η ΕΛ.ΑΣ. ψεύδεται και η ομάδα καταθέτει μηνύσεις εναντίον των αστυνομικών ΔΙΑΣ. Τον ίδιο χρόνο καταγράφονται περιστατικά διεμβολισμού διαδηλωτών από μηχανές της ΕΛ.ΑΣ. 
Αλλά και στην Κερατέα, τα ΜΑΤ συμπεριφέρονταν σαν στρατός κατοχής. Καταγράφηκαν δεκάδες τραυματισμοί πολιτών, ενώ οι μαρτυρίες των κατοίκων αναφέρουν ρίψη χημικών με κατευθείαν βολή στους διαδηλωτές!
Περισσότερα εδώ:http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=275477

Θαυμάστε τους !"Εδώ το όργανον της τάξεως" προσπαθεί να πατήσει τον διαδηλωτή!

Οι τιμητές!
Όλοι αυτοί οι απίθανοι τύποι που έχουν κάνει θεσμό την ανομία  μας καλούν και σας καλούν* να γιορτάσουμε μαζί το Πολυτεχνείο.

Κάλεσμα για συμμετοχή στην πορεία του Πολυτεχνείου έκανε και η ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ
Το Πολυτεχνείο έγινε σύμβολο γιατί μας δίδαξε ότι ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα. Για όλες τις εποχές, για όλες τις καταστάσεις» τονίζει η ΑΔΕΔΥ.

Nαυτεμπορική
Ευ. Βενιζέλος: Καθήκον όλων μας η προάσπιση της Δημοκρατίας ...
Ο κ. Βενιζέλος αναφέρει πως το Πολυτεχνείο, εκτός από κορυφαία αντιδικτατορική εξέγερση και διαχρονικό σύμβολο(3) αντίστασης και αγώνα, υπήρξε η μήτρα της μεταπολίτευσης. 

Γράφει για την προηγούμενη επέτειο ο Σ. Ιωαννίδης, Προέδρος ΟΝΝΕΔ!
Το σημερινό Πολυτεχνείο, δε βρίσκεται Τοσίτσα και Πατησίων. Και συνεχίζει το περίεργο σκεπτικό του αφού πρώτα πει το γνωστό"Η εξέγερση του Πολυτεχνείου στις 17 Νοεμβρίου 1973, αποτέλεσε σύμβολο αντίστασης κατά της Χούντας, ενώ σηματοδότησε την αρχή του τέλος της".Διαβάστε τη συνέχεια εδώ:
http://www.matrix24.gr/2013/11/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B1/
και ένας ευφυής σχολιαστής  του απαντά 
LaScapigliata 05/12/2013
Φήμες λένε ότι το σύνθημα που έχουν διαδώσει οι αριστεροί «Ψωμί, Παιδεία,Ελευθερία» είναι προπαγάνδα και ψέμα. Το αληθινό σύνθημα που φώναζαν στο Πολυτεχνείο είναι «Καινοτομία, Επιχειρηματικότητα, Ελευθερία της Αγοράς».
41 χρόνια μετά, αυτή η «συναίνεση» είναι τουλάχιστον ύποπτη. Και όσοι μιλούν για "ήρωες"  ξεχνούν να αναφέρουν πως καμιά ζωή δεν δικαιώνεται με το θάνατο
Από την φοιτητική πορεία στο Πολυτεχνείο 2014
*Μια υπενθύμιση για τους νέους: Με τα ΜΑΤ  έξω από όλες τις σχολές, είναι καλύτερα να αφήσετε τους πολιτικούς τους γονείς και τους παππούδες σας να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα.
Μηχανική επανάληψη συνθημάτων,κατάθεση στεφάνων,γαρύφαλλα στο κεφάλι -μνημείο του κήπου, συγκίνηση γιατί το απαιτεί η ημέρα, κλπ,κλπ.
Κι αν το ξεχνούν καλό  θα ήταν να τους το θυμίσετε, να πυκνώσουν τις επετείους μνήμης.
Αφήστε αυτούς να συγκρουστούν με τις δυνάμεις καταστολής και εσείς βρείτε άλλους τρόπους να διεκδικήσετε τα δίκια σας."Κάντε τις γιορτές σας"αλλού.
Τόσες πλατείες και άλση μπορούν να σας φιλοξενήσουν!
Αν αποζητάτε την "αλλαγή" βρείτε τους δικούς σας τρόπους.
Άλλωστε εσείς, όλ'αυτά  τα ηρωικά τα έχετε χιλιο-ακούσει. Στις σχολικές σας γιορτές κάθε χρόνο  τα παίξατε σκετσάκια είπατε τα σχετικά ποιήματα,τα τραγουδήσατε νισάφι! 
Έχουν γίνει πολλά "Πολυτεχνεία "από τότε για να λογαριάζεται αυτό σαν κάτι ιδιαίτερο δεν νομίζετε;

«Τι έγινε το Πολυτεχνείο;»

Φοιτητές διέκοψαν εκδήλωση του Πανεπιστημίου Πατρών για το Πολυτεχνείο
Διακόπηκε απότομα, το μεσημέρι της Παρασκευής, εκδήλωση στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου Πατρών για τον εορτασμό της 41ης επετείου από την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΠΕ, φοιτητές εισήλθαν στην αίθουσα, λίγο πριν τις 12:30, άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα και δεν άφησαν να μιλήσει ο καθηγητής του παιδαγωγικού τμήματος δημοτικής εκπαίδευσης, Δημήτριος Βεργίδης, ο οποίος συμμετείχε στην κατάληψη του Πανεπιστημίου Πατρών τον Νοέμβριο του 1973. 
Ύστερα από λίγη ώρα η εκδήλωση διακόπηκε και όσοι βρίσκονταν μέσα στην αίθουσα αποχώρησαν. http://www.tovima.gr/society/article/?aid=650608

Και η απάντηση..τα ίδια και τα ίδια..οι ασεβείς νέοι

Η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Πατρών καταγγέλλει παρόμοιες παρεμβάσεις λεκτικής βίας, που δεν έχουν καμία σχέση με τα γεγονότα της γενιάς του Πολυτεχνείου. 
Ολόκληρη η ανακοίνωση εδώ:http://www.matersci.upatras.gr/aggregator/sources/1

41 χρόνια μετά

Τι πραγματικά συνέβη στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 ...

Οι τέσσερις γνωστές και μη εξαιρετέες σελίδες της Πανσπουδαστικής Νο8

Η_κατάληψη_της_Νομικής

Το χρονικό των φοιτητικών συγκεντρώσεων και των επεισοδίων





Πηγές και εικόνες 
(1)http://www.limnosreport.gr/archives/25323
(2)http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=275477
http://viwtika.blogspot.gr/2009_11_01_archive.html
Ιστορικά: Οι ξεχασμένοι νεκροί της αστυνομικής βίας
http://m2.facebook.com/story.php?story_fbid=486389668080085&id=465144536871265
http://ohifront.wordpress.com
(3)Ετυμολογία >σύμβολο < αρχαία ελληνική σύμβολον < συμβάλλω, βάζω μαζί
Ιστορία της λέξης. Το σύμβολο χρησίμευε σαν σημείο αναγνώρισης. Η λέξη σήμαινε ένα αντικείμενο που είχε χωριστεί σε δύο μέρη από δύο ανθρώπους. Όταν αυτοί συναντιόντουσαν αργότερα, ο καθένας είχε επάνω του ένα μέρος του συμβόλου. Αρκούσε λοιπόν να μπουν τα δύο 
κομμάτια μαζί (συμβάλλω) για να ξαναγίνει το αρχικό αντικείμενο και, έτσι, να αναγνωριστούν οι δύο άνθρωποι.http://el.wiktionary.org/wiki/%CF%83%CF%8D%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%BF

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι σκέψεις σας είναι ευπρόσδεκτες.Γράψτε ένα σχόλιο.